yerli yabancı pek çok parçadan araklama yolu ile yapılmış bir parça izlenimi verir, dinlenildiği an hangi parçadan arak var diyebilmek bile zordur, çünkü karar vermeyi epey zorlaştıran sayıda parçayı akla getirir. fakat her şeye rağmen güzel parçadır.
çok nadiren hissedilen bir duygudur. sadece sana ait olsun istersin o an... sen hep benimsin dersin, ondan da teyit etmesini istersin: "ben hep seninim..."
reflex denilince akla gelen tek şarkı. başka şarkıları var mı bilmiyorum ama akdeniz sahilleri kıvamında olmasa da bir zamanlar her eve girmiş şarkı. yaz zamanı geliyor gözümün önüne nedense.
ayrılık acısı çekerken, stüdyoya girdiğinizde söylememeniz gereken şarkıların en başında gelir. düşünsenize salya sümük ağlayıp ''sen heepp benimsin'' diyen bir tipi **harika bir melodiye ve harika sözlere sahip gayet sade ve içten reflex şarkısıdır kendisi.
yokluğun acıtsada canımı
gecenin bitmek bilmez saatlerinde,
hayalinde yaşamak güç olsada
ve
biliyor olsamda şu an başkasının koynunda uyuduğunu
sen hep benimsin sevdiğim...
sensizken; sensiz uyuduğumu zannetsende, ben hep seninle yumuyorum gözlerimi.
seninle olmak yanımda olman demek değil;
sen hep uzaklarda olsanda
sen hep benimsin...
gece gece çıktı bu şarkı karşıma. hem de saçma sapan anılarla dolu bir albümü kurcalarken. eskiden yaşanılan yerler, oralarda bırakılan anılar, ilk aşk, ilk dostluklar. ve çocukluk anıları. sonra yine ilk aşk... sanırım ilk dinlediğim zaman, ilk aşkımın bittiği zamana denk gelmekte. gece gece allak bullak ediyor adamı. dinlemeseydim iyiydi.
son kez bakarken hayata, hayatım bir film şeridi gibi geçecekse gözlerimin önünden hangi kareler gelir geçer henüz bilmiyorum ama bildiğim şu ki bu şarkı o an kesin çalacak....
kaç kere dinlemişimdir bilmiyorum, kaç kere daha dinlerim ,oldukça fazla,
fakat yine de bilmiyorum, ama bildiğim şu ki asla sıkılmayacağım her dinleyişimde...
sözleri yazılmış ama,, bi daha, benim yazmam lazım...
"bir yaz daha sensiz akıp gider, tutulur her gün gözlerim sen neredesin?
gelmeyecek geriye o güzel günler, ararım seni o en güzel halinle!..
sen değilsin yalnız acı çeken, düşünüp yağmuru bitmeyen sonbaharı,,,
son bir defa daha öperek o dudakları, analım gel bu son hatırayı!..
sen hep benimsin, yalnız değilsin,,şimdi rüyalarda gülümser gidersin...
son bir defa öperek o dudakları; analım gel bu son hatırayı"...*
can sıkıntılarının en yoğun olduğu anlarda ya da öylece hayatı izlerken,
tek başıma, yapayalnızken ya da etrafımda gürültülü kalabalıklar varken, oradayken ya da oraların çok çok uzağındayken,
iyiyken ya da kötüyken,
mutluyken ya da mutsuzken,
ben'ken ya da ben'den biraz uzaklardayken,
zaman mekan an farketmez ,,her zam'an'ımın şarkısıdır...
çok sevmem!...taparım!!!....diriyken..ve de ölüyken...
elim yıldızlara uzanır, tutup göğü yere indirecekmişim gibi hissettirir...
çamurun içinde filizlenmeye çalışan ve sadece bana kokan bir çiçek gibidir ve
filizlenir de,,, sonra kokar,,, kokar,, kokar...
alır,nereye götüreceğini gayet iyi bildiği, "o" yerlere ve "o" eski zamanlara götürür...
sonra o çıkagelir...göklerden ve denizlerden rengini aldığı o gözbebekleriyle,,,
sonra o kokar her yer...
kokar,,, kokar,,, kokar...
her bir hücremde birdenbire,, derin bir sonsuzluk hissiyatı uyanır, yaz düşmüştür artık aklıma ,,,yaz'amam elimi tutar.....gözüme bakar...anlatamam...
yanlış hatırlıyorsam ölüydüm...yanlış hatırlamıyorsam dirilirim...
ayrıca ne yazarsam yazayım, hüznünü anlatmaya kifayetsiz kalacağımı da fısıldar bana bu şarkı,,,"çok kasma dostum" der,,,"kendimi yeterince iyi ifade edebiliyorum zaten, çok kasma,,, hadi yeter artık ,,, bırak,,,yaslan arkana,,,ver ses'i,,,yak bir sigara,,,
dal gençliğine,,,-mişli geçmişine, -di'li geçmişine,,,beni dinle... sadece dinle..."
peki derim, yazmayı bırakırım...tek bir şey eklerim : "ama sen hiç susma..."
