Sen güldüğüme bakma
içim kan ağlıyor
Sen gittikten sonra
Yenide sigaraya başladım
Yakıyorum ucu ucuna
Sen güldüğüme bakma
Gülüşüm yanıltmasın
Aklımda sen
Aklımda hala bir sonbahar günü
Aklımda hala o Ekim aynının son cumartesi
içimde yatanlar kalbimin aynası
Kimse bilmesin umrumda değil
Ben biliyorum, seni nasıl sevdiğimi..
Sen güldüğüme bakma
Yağmurlar ağlar yerime
Islatır yüreğimi yüreğinle
Sonra sokaklar üşür
Soğukluğum dondurur
Gerçek sesi değildir bu aydınlık
Sen güldüğüme bakma
Tren raylarında artık kalbim
Ne bir sonu var ne de bir başı
Her gün dövüyor ben eskimiş yolcu trenleri
Kalbim acıyor
Canım yanıyor sensiz
Sen güldüğüme bakma
Gülüşünü özlemişken bu kadar çok
Ve bilince bir daha asla gülmeyeceğini bana
O büyük aşkınla
Nasıl gülerim..
Sen güldüğüme bakma
içimde volkanlar kaynıyor
Merak ediyorum ne zaman patlayacak
Ben kalacak mıyım patlamadan sonra
Etrafındaki yerleşim yerlerini boşalttım kalbimin
Kalanlara zarar gelmesin
Bari onlar severek geçirsin
Ömürlerinin kalan kara kısmını
Gülmüyorum aslına ben
Söylediklerime kulak asma
Senden sonra gülmedim ben
Ne bir tebessüm var yüzümde
Ne bir tebessüme yetecek güç
Senden sonra hiç gülmedim ben...
