şimdi sen gidiyorsun ya herkes sana benzeyecek,
her yanımdan geçenin yüzünde seni göreceğim.
her günaydın diyen sen olacak.
her yüzüme bakanda senin sıcaklığını hissedeceğim
her gördüğüm resimde seni göreceğim,
her duyduğum şarkı sanki sana yazılmış gibi gelecek bana
bakarsın belli mi olur bende sana şarkılar yazarım
şimdi sen gidiyorsun ya
arkana bile bakmadan her arkasını dönüp yoluna devam edende seni hatırlayacağım.
sadece sen olacaksın çevremde gezen insanlar
şimdi sen gidiyorsun ya herkes sana benzeyecek
sen geri gelene kadar
her sen gidiyorsun deyişiyle insanın içini acıtan, giriş kısmının nakarat kısmından daha vurucu olduğu gripinin adamın durduk yerine bir tarafına koyan şarkısı. öyle ki bir gideniniz olmasa bile varmışçasına hissettirir, acı çektirir.
insanı tam anlamıyla bir senaryoya ait eden şarkı.dinlerken sözlerin içine içine girersiniz,tam anlamıyla insanı en derin yerden vurur,gittiklerini,geri dönmediklerini düşündürür,gitmeseydim diyerek içini acıtır.velhasıl dinlemeyin
hani bazı insanlar vardır, büyük yaygaralarla girer de hayatınıza çıkışları sessiz çığlıklarla olur.bitirir herşeyi içinde, kurutur kalbine giden kanı damla damla, zaman geçtikçe uzaklaşır sizden, mesafeleri büyütür ya arada... işte bu şarkı o gidişlerin şarkısıdır. ne gitmektir istedikleri, korkarlar sokaklardan; ne de yanınızda kalmaktır asıl istenen, yalnızlıklarını özlerler zaman zaman.
birlikte olan * iki insanın arasındaki fes edilmemiş ilişkinin verdiği acının hemen ardından, tüm alışkanlıklara, tüm yaşananlara, tüm hayallere ve tüm aşka rağmen giden tarafın gıyabında söylenen şarkıdır. can acıtır. çok acıtır... son bir sarılışı, son bir bakışı çok gören sevgiliye selam çakar.
" dur dur gitme bir bakış borcun var bana son gidişinden"
şimdi sen kalkıp gidiyorsun. git.
gözlerin durur mu onlarda gidiyorlar. gitsinler
oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
oysa allah bilir bugün iyi uyanmıştık
sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı,
bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun oturmuştu
bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
sanki hiç olmamıştı
oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı istanbullular
şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi ki sevmek
ki karaköy köprüsüne yağmur yağarken
bırakasalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
çünkü iki kişiydik
oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
seni bir kere öpsem ikinin hatrı kalıyordu
iki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
sonrası iyilik güzellik **
Dur dur gitme
Bir bakış borcun var bana
Son gidişinden
Vur kır parçala
Sen kazan bu aşkı ama
Bırak benim olsun harcanacak son kurşunlar
Sen yaz sen oyna kalan tüm perdeleri ama
Bırak benim olsun bize dair bütün alkışlar...
-necattii ben çıkıyorum tatlım.
--amaa..
-?!
--sen gidiyorsun...
-evet necati herzaman ki gibi, ekmek alma saatim. yemek yicez ya..
--haa, evet ya bende çarşı ekmeği al bugün dicektim.
