yazmaya başlıyorum..
bu düşünmeler ağır geldi artık başıma. dökülmeliler bir kağıda, belki de beyaz bir sayfaya. ama asla sana değil. sen bilmemelisin. bilmeden, görmeden anlayabilmeliydin çünkü.
ama yok.. yok.. yok...!
aşık olduğum adam yok. onun bana olan aşkı yok. yanımda dostlarım yok. annem, babam, ablam, can kardeşim yok. beni unutamayan, beni hatırlayan, beni anlayabilen yok. bana ağlayan, bana susan, bana karışan da yok. bol kahkahalı anılarım, senin dediğin gibi "bir genç kıza yakışan sepetteki su misali aşklarım" yok. merhabaların, her şey yolunda mı' ların, güzelim' lerin, laf çarpmaların, öğütlerin, günümü mahvedecek ya da güzelleştirecek kelimelerin yok.
peki neyim var?
sana sitemlerim, bozulmuş düzenlerim, sonunu getiremediğim sözlerim, mor gözaltlarım, düşük omuzlarım, dudak kenarı taze kırışıklarım, uyutmayan ancak sakinleştirmeye yarayan uyku haplarım, devamlı çantamda gezdirdiğim ve her sabah sanki sana bakar gibi baktığım hediyen, her seyahatte yanımda taşıdığım çünkü böylesi bana daha huzur veren eşyaların var. sırf sen içiyorsun diye içtiğim fakat her içime çektiğimde de başımı döndüren sigaran, imkansız hayallerim, sürekli hayallerim, senli - sensiz hayallerim, "biz" oldurmaya çalıştığım hayallerim var. yüksekten baktığımda kendimi yere çakılı olarak görmelerim ve bunu içten içe arzulamalarım, atlasam ne olur arkamdan meraklarım, onun ardından üzülmelerim ve atlayamamalarım var. senin şarkılarını uyurken dinlemelerim, dinlerken uyuyakalmalarım, dinlerken neden benim kulağıma da söylemedin ki serzenişlerim var. ağlayarak uyumalarım - sızmalarım- , uyandığımda içimde beliren o ağlama isteklerim ve ağlamalarım var. hüzünlerim var. nedeni bazen belirsiz bazen en tanıdık olan hüzünlerim.
hiç gelmemiş ve hiç de gelmeyecek olmana isyanlarım var. ulu orta, utanmadan ve hep birinin omzunu gözyaşlarımla ıslattığım ağlamalarım var. seni ancak ağlayarak içimden atabilmelerim var. sana okutamadığım ama konusu hep sen olan nice yazılarım var. yazamadığım belki de yazarsam roman olur dediğim şu imkansız olan aşk hikayemiz var düşüncelerimde. başrolde hep sen.
ilk benim hatırladığım ama kutlayamadığım ve senesini de hiç beğenmediğim çünkü kabullenemediğim doğumgünlerin var. uzun bir günün ardından yastığa başımı koyduğumda uykumu kaçıran bir "sen" var. asla "biz" olamayacağımız düşüncesi var aklımda. neden? lerim var. keşkelerim var. seni "keşke" tanımasaydım ve seni "iyiki" tanımışım çelişkilerim var. bir kez olsun "ben de seni" diyemediğim seni seviyorum' lar var hayatımda. sebebi hep sen olan. sırf senin yüzünden başkalarının canını acıtmalarım var. ilk senin öpmeni istediğim ama bundan da ölesiye kaçtığım ve sonunda ilk senin öpemediğin dudaklarım var. sana sarılsam belki de koynunda aşkından kaybolur muydum meraklarım var. seni adlandıramamalarım var. sevgilim olsaydın seni nasıl tanıştırırdım çevreme diye, geriye dönük anlamsız düşüncelerim var. uyanmamalarım var. her uyuduğumda sabah uyanmamayı dilediğim geceler var. kenarda köşede sakladığım içinde sen olan ve her zamanki kötü yazımla yazılmış yırtık defter sayfalarından oluşan mektuplarım var sana.
peki neyim yok?
gelecekle ilgili kurulmuş umut dolu, sen dolu uçuk kaçık hayallerim yok. herkesin hala orada duruyor sandığı ama aslında çoktan sende yitip gitmiş bir "aylak susamuru" yok.
gözlerimde pırıltı yok. amaçlarım yok parlak ve zahmetli. her gece yatarken bir ritüel havasında sırayla okuduğum dualarım yok. kalbimdeki kelebekler yok. kendine güvenen duruşum, takdir edilen hareketlerim, iyi notlarım yok. bensiz yürütülemeyecek işler, bensiz yürüyemeyecek kişiler yok. yağmurdan sonra pencereye koşup gökkuşağına bakmalarım, ona hayran oluşlarım yok. belki de sadece kıyaslayabilmek için dinlediğim arkadaş dertleri var. bazen dakikalarca yere dikilen boş bakışlarım var. ama yaramazlıklarım yok. sırf alışkanlıktan nasılsın diye soranlara her şey yolunda gülümseyişlerim var. yatağa girdiğimde dönüp durmalarım, en sonunda da yatağın ortasında dikilip oturmalarım var. yarım saat uyuyup uyandığım uykularım var. aynada kendime uzun uzun bakışlarım ve kendimi bir türlü göremeyişlerim var.
her cümleyi yazdıktan sonra rahatlamalarım var. dönüm noktalarını senin oluşturduğun geçmişim var. asla öğrenemeyeceğin öğrensen oturup saatlerce karşılıklı ağlayacağımız
aşkının bana yaşattıkları acılar var. benden hiç bir zaman duyamayacağın sözler ve belki de hiç bir zaman dokunup koklayamayacağın ama tıpkı sevdiğin gibi olan kendinden dalgalı saçlarım var.
seninle ilgili bir şey hatırladığımda önce burnumun sızlaması sonra da gözlerimin birden dolması var. yutkunmalarım var. akıtamadığım her gözyaşı için yutkunmalarım. yaparken seni düşündüğüm, acaba tatsa beğenir mi diye düşündüğüm kurabiyelerim var. seni bana hatırlatıyor diye uzun uzun arayıp güç bela bulduğum enfes şarkılar var. farkına varmadan hep hüzünlü, ağır şarkılar var şarkı listemde biriktirdiğim. adının her anıldığı yerde birden başımı çevirmelerim var heyecanla. resmine uzun uzun bakmam var ki aklıma kazıyabilmek için seni. bir can kardeşim var seni anlatamadığım ve işte asıl onun verdiği ağırlık var yüreğimde. saklanmalarım var. bulunamamayışlarım var. kayboluşlarım var kendi içimde duran benim bile dibini göremediğim kuyularda.senin yaşadığın o dünya güzeli şehre hayranlığım var. ne yalan söylemeli belki de sırf sen içindesin diye. seninle hani o "zamanın dışında gibi sanki bir görsen nasıl huzurlu" dediğin, hep bana sarılıp beni gezdireceğini hayal ettiğim ama yalnız gezmek zorunda kaldığım yerler var.
gün ağarmadan uyuyamamalarım, düşünmekten ağrıyan başım var. uzun ve kıvrımlı kara kirpiklerim var görsen hayran kalacağın. biri uzun uzun baktığında utanan yüzüm var. ayaklarım havada herkesi şaşırtan yatışlarım var. intihar provalarım var(dı). evimde ya da başka bir yerde değil de hep bir otobüsün cam kenarında hissettiğim o aitlik hissi ve huzurum var. yolda olmak tutkusu var içimde. aşkları mahvetmiş ve mahvedecek kibirlerim var.
ne yapsam da sevmekten vazgeçemeyeceğim, beni çok üzmüş, beni büyütmüş, hep kıymetlim olarak kalacak, sevgimin onu koruyacağına inandığım, tüm bunların belki de sadece ufak bir kısmını bilen, bazen nefret ettiğim, ilk aşkım olduğunu bildiğim bir adam var. bir sen varsın.. bir zahirim var.. ama ben yokum.
