Bir soru cümlesidir. Ben üzüldüm, peki ya sen. Sen üzüldün mü benim gibi diye sorar.
Cevap vermek gerekirse eğer bu soruya ben de üzüldüm sevgilim. Hatta belki senden daha çok üzüldüm. Ama sana göstermedim üzüldüğümü. ilk başta sen de üzülme diye, daha sonra üzüldüğüme mutlu olma diye. Bu kadar kalpsiz miyim gözünde sevgilim? Neden hep kendini kusursuz görürsün? Kusur hepimizde. Sende de bende de onda da. Fakat en sevmediğim kusrun yalan söylemendi sevgilim. Benim en sevmediğim kusrum ise senin yalan söylediğini bile bile hala devam etmemdi. Şimdi bana soruyorsun ki sen de hiç üzüldün mü? Ne kadar yüzsüzce geliyor bu soru biliyor musun? Kendi ellerinle yıktığın, dağıttığın sevgimin bitmesine kızıyorsun. Ne kadar körsün öyle sen? Neden bu kadar körsün? Acıtınca sözlerim seni o zaman mı anladın kırdığını beni? Yazık ettin, yazık ettik. Şimdi bir kez daha soruyorsun sen de hiç üzüldün mü diye. Cevabım kısa. 'Evet'
