sen bil diye yazıyorum
gör diye deliriyorum
çöz diye sunuyorum
tanrıya.
sakin gecem dondu yine
bildiklerim vardı ya hani
gizler, diller, bıçaklar
geç kaldı hepsi yine
yine diyorum,
geçmişim önemsiz sakla
diyorum
artık duymuyorum
görmüyorum kimseyi
beni sevenleri
bir de benim bir zamalar sevdiklerimi
artık duy diye yazıyorum
halimi bil diye sunuyorum
hepsini, tanrım gülüyor muyum!?
dinle, gör, bil hisset diyordum.
öyleyse ben bunları neden buraya yazıyorum?
içimde kalmasın dıye yazıyorum biliyorsun sevmıyorum içimde tutmasını. aslnda haklısın artık düşman bile değiliz ama şu hatalarını kabul etsen ve senin daha da bok ettiğini bi görebilsen ben her seyı gene yok sayıp gene bir şans verdim ama istemedin onu da yok ettin. gene yalancı cıktın senin dediklerinden yola çıkarak onu yazmıştım ama emin değiilmişsin. vardır elbet başka bir mutluluk kaynağı neyse. hanı diyorsun ya mutsuzluğuma sebep sensin diye. sen bana nelere sebep olduğunu biliyor musun da hala böyle konuşabiliyorsun
bence de yetti bu kadar neyse bi nebze rahatladım gene. sabah günaydının benden gelmeyecek bu sefer ama gene de güzel bir gece diliyorum sana..
