--spoiler--
sen benim yarım kalan cümlelerimsin..
hiç söyleyemediğim söylemediğim o sözlerim..
sen benim hiç ısınmayan ellerimsin..
hiç unutamayan unutmayan o kalbim..
sen benim eksik kalan yerimsin..
kapattığım pencereler güneşlere çektiğim o perdelerim..
sen benim hiç sevmediğim sessizliğimsin..
kaybettiğim yolum korktuğum karanlık hiç tutamadığım o yeminlerim..
hep aynı sessizlikle geliyor gece..
hep aynı yalan dolan masalları dinliyorum yine..
hep aynı yüzler..
hep aynı sesler peşimde..
anlatamıyorum inandıramıyorum kendime..
sen benim yarım kalan cümlelerimsin..
hiç söyleyemediğim söylemediğim o sözlerim..
sen benim hiç ısınmayan ellerimsin..
hiç unutamayan unutmayan o kalbim..
sen benim eksik kalan yerimsin..
kapattığım pencereler güneşlere çektiğim o perdelerim..
sen benim hiç sevmediğim sessizliğimsin..
kaybettiğim yolum korktuğum karanlık hiç tutamadığım o yeminlerim..
sen benim terkettiğim şehirlerimsin..
düştüğüm çukur uzanan ellerim hiç tutunamadığım o gidenlerim..
sen benim kovulduğum cennetimsin..
eğdiğim yüzüm sövdüğüm aydınlığa hiç açamadığım gözlerim..
"sen benim yarım kalan cümlelerimsin,
hiç söyleyemediğim söylemediğim o sözlerim.
sen benim hiç ısınmayan ellerimsin
hiç unutamayan, unutmayan o kalbim.
sen benim eksik kalan yerimsin
kapattığım pencereler, güneşlere çektiğim o perdelerim.
kaybettiğim yolum, korktuğum karanlık, hiç tutamadığım o yeminlerim.
sen benim terkettiğim şehirlerimsin.
düştüğüm çukur, uzanan ellerim hiç tutunamadığım o gidenlerim.
sen benim kovulduğum cennetimsin
eğdiğim yüzüm, sövdüğüm aydınlığa hiç açamadığım gözlerim."
Sen benim söylediğim, söyle(ye)mediğim birçok şeysin.
--spoiler--
sen benim yarım kalan cümlelerimsin
hiç söyleyemediğim söylemediğim
o sözlerim
sen benim hiç ısınmayan ellerimsin
hiç unutamayan unutmayan
o kalbim
sen benim
hiç sevmediğim sessizliğimsin
kaybettiğim yolum
korktuğum karanlık
hiç tutamadığım o yeminlerim
sen benim
kovulduğum cennetimsin
eğdiğim yüzüm,
sövdüğüm aydınlığa hiç açamadığım o gözlerim.
--spoiler--
--spoiler--
Sen benim hiçbir şeyimsin
Yazdıklarımdan çok daha az
Hiç kimse misin bilmemki nesin
Lüzumundan fazla beyaz
Sen benim hiçbir şeyimsin
Varlığın yokluğun anlaşılmaz
Galiba eski liman üzerindesin
Nasıl karanlığıma bir yıldız olmak
Dudaklarınla cama çizdiğin
En fazla sonbahar otellerinde
Üniversiteli bir kız uykusu bulmak
Yalnızlığı öldüresiye çirkin
Sabaha karşı öldüresiye korkak
Kulağı çabucak telefon zillerinde
Sen benim hiçbir şeyimsin
Hiçbir sevişmek yaşamışlığım
Henüz boş bir roman sahifesinde
Hiç kimse misin bilmemki nesin
Ne çok çığlıkların silemediği
Zaten yok bir tren penceresinde
Sen benim hiçbir şeyimsin
Yabancı bir şarkı gibi yarım
Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
Hiç kimse misin bilmemki nesin
Uykumun arasında çağırdığım
Çocukluk sesinle ağlayarak
Sen benim hiçbir şeyimsin.
(bkz: Attila ilhan)
--spoiler--
sözleri bir aşığı öldürebilir niteliktedir,
her cümlede yerden yere vurur hani böyle diyorum da
anlamazsınız diye şöyle söyleyeyim "gösterip de vermez" bu şarkı.
önce aşık eder sonra öldürür ölsek iyi ya süründürür.
Hep aynı sessizlikle geliyor gece
Hep aynı yalan dolan masalları dinliyorum yine
Hep aynı yüzler, hep aynı sesler peşimde
Anlatamıyorum, inandıramıyorum kendime
`Sen benim yarım kalan cümlelerimsin
Hiç söyleyemediğim, söylemediğim o sözlerim `
`Sen benim hiç ısınmayan ellerimsin
Hiç unutamayan, unutmayan o kalbim `
`Sen benim eksik kalan yerimsin
Kapattığım pencereler, güneşlere çektiğim o perdelerim `
`Sen benim hiç sevmediğim sessizliğimsin
Kaybettiğim yolum, korktuğum karanlık, hiç tutamadığım o yeminlerim `
`Sen benim terk ettiğim şehirlerimsin
Düştüğüm çukur, uzanan ellerim, hiç tutunamadığım gidenlerim `
