sen benim için; okyanus kadar kimsesiz , kutuplar kadar sessiz, dünya kadar şerefsiz, gökyüzü kadar eşsiz, nokta kadar gereksiz, yüklem kadar eksiksiz... bense yalnızca sensiz.. bir hiçim.
sen benim için, kapattığım kapılarım, güneşlere çektiğim perdelerim...
hiç tutamadığım sözlerim... hiç tutanamadığım gidenlerim... ve ben senin... hiç...*
çoğu zaman göze kaçan toz zerresi, kapalı havalarda çantamda şemsiye, çorabımın hiç bulamadığım diğer eşi, sol framede beş dakika varlığını sürdürebilmiş başlıksın .
...eksik kalmış cümlelerimde üç nokta
yarım kalan rüyalarımın sabaha karşı tabiri
zamansız sorulan soruların fütursuz cevabı
boş zamanlarımın doldurulamaz boşluğu
beş kuruşsuz kaldığımda cebimde bulduğum kâğıt para
cevapsız aramaların sonunda gelen sinyal sesi
gecenin bir yarısı uzun uzun çalan araba alarmı
kilitli kapıların yegâne anahtarı: maymuncuk
taze dökülmüş betona basılmış ayak izi
yeni boyanmış duvara çarpan kirli futbol topu
kırmızı başlıklı kızın yaralı kuşun kanadına sürdüğü çilek reçeli
yeni doğmuş bebeğin ilk çığlığı
ölmek üzere olan adamın son sözleri
avuç içimin değişmeyen çizgilerinin değişken yorumu
fincan dibine çöreklenmiş mütevazı tatlı telve
haftalardır siftah yapamayan dükkân tezgâhındaki mefta sinek
kendi söküğünü dikemeyen terzinin iğne ipliği
kel başta umutsuzca çırpınan şimşir tarak
üç yapraklıların arasında dördüncü yaprağını gizleyen ürkek yonca
ağaçta mahsur kalıp yardım bekleyen kedi
kuyruğunu yakalamaya çalışan şaşkın köpek
eşlik edilen şarkıda uydurulup mırıldanılan sözler
anne kuzguna şahin görünmeye çalışan yavru
dillere pelesenk dizi repliği
diş macunu tüpündeki son sıkımlık macun
cami avlusunda güvercinlerin arasında yemlenen serçe
bitmek üzere olan şiirlerimin bağlanmak bilmez son cümlesi
bağlanan son cümlesi...
