sürrealist, çocuksu türk kızlarımızın; sevgililerine sersenişidir.
güzel söz, iltifat duymak isteyen egoist kızın çıkışırıdr.
mantıksızdır efendim; sölenecek o kadar çok, çürütecek o kadar çok tez vardır ki onlarca seçeneğin arasında boğulur susarsın.
sonrada bak işte gördünmü sevmiyosun saldırısı başlar.
yüzyılların atarıdır, hiç değişmez.
sevgilinin ilgi görmediğini hissetmeye başladığı anda kullandığı klasik cümle , erkeği iki dakika başka işle uğraşmaya yönelince hemen bu cümle kurulur nedense . başlarda iyidir , biz erkeklere zevk verir fakat b.ku çıkınca " evet , sevmiyorum " diyesi gelir insanın . ki demişliğimde vardır .
erkeğin odunluğundan artık fenalık gelmiş kızın serzenişidir. sevmediğini düşünmeye ciddi ciddi başlamıştır bile. aslında beklediği onu çok sevdiğine inanmaktır. ki zaten buna da inanmak istemiyorsa hiç böyle laflarla uğraşmaz. yolu bellidir.
