not:bu bir, çok tanrılı din eleştirisidir.
eski yunanda hakim olan görüş.
tabi ki bir çıkar ilişkisidir.
tanrılara kurban adıyorsun, onlara ibadet ediyorsun. onları övüyorsun, her yerde savunuyorsun.
onlarda sana olimpos ta cennet veriyor.
bu yunanlıların ne kadar bencil ve çıkarcı olduğunu gösterir.
lan yunanlılar, yatacak yeriniz yok sizin.
cennet olmasa o tanrıların adını bile anmazsınız.
bazı yunanlılar bunu açıkca itiraf ederken bazıları yok lan ben zeus u çok seviyorum, ondan falan dermiş ki yalan tabi. adam zeus u hayatında görmemiş.
tabi ki bu al ver durumu, dünyadaki hükümdar ve teba ilişkisine çok benziyor.
hükümdar a saygı gösterir, onun dediklerini yapar, onun saltanatını sürdürmesine yardımcı olursan o da sana lütuflarda bulunur, bi kese altın atar falan.
yalnız şöyle bi durum var.
dünyadaki hükümdara tabi olduğunda onun attığı kese altını alıp harcıyorsun. görüyorsunnyani lutufu ve fekat zeus ve diğer yunan tanrılarının lutuflerı pek elle tutulur şeyler değil.
ya cennete geldiğin zaman vericem diyor ya da verdim ya lan diyor ama bakıyorsun bi şey yok.
hani diyorsun
aha ayağındaki ayakkabıyı, sazdan evini ben verdim sana diyor.
ya ben onları tapınak inşaatında taş yonttuğum için aldığım yevmiyeyle aldım. anam ağladı diyorsun.
de get lan diyor. sana cennet mennet yok.
haydaaa.
velhasıl kelam bu yunanlılar çok çekmiş. hala da çekiyorlar ha. dertleri çok o yüzden kendilerini uzo ya vurup sirtaki yapıyorlar. bırakmışlar ibadeti felan.
