Çocuk
-aah
Atatürk
-ne oldu çocuk?
Çocuk
-senin eline diken batar mı?
Atatürk
-hıhm batmaz mı?
Çocuk
-senin elin kanar mı?
Atatürk
-kanamaz mı?
Çocuk
-ama sen atatürk değil misin?
Atatürk
-öyleyim çocuk.
Çocuk
-ama
Atatürk
-sen şimdi bırak benim kim olduğumu. Bu gülü yetiştireceksen canın yanacak, elin kanayacak, güneş seni terletecek, bu bahçede gül bitmez diyenler olacak, gül öyle yetiştirilmez böyle yetiştirilir diyenler olacak. Sen kendine şunu soracaksın; ben burayı gül bahçesi yapmak istiyor muyum? Ben burada dünya' nın en güzel güllerini yetiştirmek istiyor muyum? Eğer çok istiyorsan ne eline batan diken, ne de söylenenler umrunda olmayacak. Kim olursan ol tek isteğin şu kokuyu duymak olacak. Anladın mı?
Çocuk
-anladım.
Atatürk
-aferin sana, hadi bakalım, devam.
Ben seni hiç görmeden sevdim.
Sesini hiç duymadan hissettim.
Yokluğun belki de ilk hüznümdü.
Atam sana kavuşmadan özledim.
