önce bir kötü düşündüm bu insan için. sonra farkettim ki bu aslında benim.
hiçbir akrabamı, dostlarımı, arkadaşlarımı, yakınlarımı hiçkimseyi arayıp sormuyorum. öyle az buz da değil, yıllardır arayıp soran mesaj atan akrabalarım arkadaaşlarım var. aynı sıcaklıkta cevap veririm ama dur bi arayalım bakalım demem. sevmediğimden değil, aklıma gelmiyor da değiller. aklıma geliyorlar, seviyorum kendilerini ama kimseye ne mesaj atasım geliyor ne arayasım.
yani sözn özü, ön ve kesin yargılarla yaklaşmamak lazım, sevmiyor, aklına gelmiyorum, umursamıyor dememek lazım. belki de seviyordur, aklına geliyorsunuzdur ama işte arama özelliği yoktur o insanın. fabrikadan öyle üretilmiştir.
üzerine sayfalarca yazılar yazılabilecek insandır.
ama şunu unutmayın aramıyorsa ya siklemediğindendir, ya sikleyemediğindendir. bi aksilik var da aramıyorsa eyvallah ama siklemiyorsa sikleme olsun bitsin.
Bunların hepsi vefasızdır demek haksızlık olur. Bu tarz arkadaşlar 'dur şunu bir arayayım bakalım, ne yapıyormuş?' gibi bir cümleyi hayatı boyunca kurma ihtiyacı duymazlar. Kendilerini kimsenin arayıp sormamasından da şikayet edecek cinsten değillerdir, insan ilişkilerinde mesafeli, yalnızlığı seven, telefonla konuşmaktan pek de hazetmeyen insan tipleridir.
aslında kendiside biliyordur vefasız olduğunu. 'olum benim huyum bu, sadece sana değil ben herkese böyleyim ,yanlış anlama' der. kabullenir yani huyunu. ne diyebilirsiniz ki, dilerseniz arkadaşlığınız devam etsin, dilerseniz kesin muabbeti.
