Kaçınılmaz bir tecavüzden zevk almaya çalışırken hissedilen duygularla eşdeğerdir. Zerre haz etmesem de şemsiye taşımaktan, şiddetli yağan yağmurda zaatüre olma riskini bir nebze olsun indirgemesi sebebiyle zevk almaya çalışmaktayım.
rüzgarda uçup ters döndüğü anlar, kullanım sonrası koyacak bir yer bulamamak, elde alışılmamış bir ağırlık gibi yönleri düşünüldüğünde aklı selim insan hissiyatıdır.
içinde bulunduğum gruptur.
yağmur az yağar açmazsın, çok yağsa boy 190 göğsünden aşağısı eğik yağan yağmurla ıslanır, boy uzun olduğu için tüm milletin şemsiyesi gözüne girer, taşıma diyemezsin.
otobüste problemdir, ıslaktır damlar, 5 liraya aldığın bellidir, elinde (afedersin) cük gibi taşırsın.
evet evet... nefret ediyorum...
tepende yagmur ya da kar,bir elınde semsıye ,kolun yukarı kalkmıs,bır yandan semsıye cevredekı ınsanlar caprmasın dıye dıkkat et.ıyyyy nefret kı ne nefret.
birde şemsiyeyi elde tutmayı bilmeyen insanlar vardır ki işte o insanlar gerçekten tehlikelidirler, istemeden de olsa çoğu zaman göz çıkarma, omuz çürütme, boyun delme gibi girişimleri olur. şemsiye kullanmak başlı başına bir olaydır, taşıması zordur, zaten pekte sevilmez bu sevimsiz ama faydalı nesneler.
