1.
-
şemsiye güzellemesi
istanbul'a yağmur düştü, hissedildi yokluğun
Ne bıraktığın gibiyim ne de umduğun
Bu kadar da acı değildi eskiden,
Saçlarımdaki nem bakışlarımdaki elem neden;
Ağır ağır yürürdüm sen varken
Umursamazdım yağmuru&;
Bakışlarım huzurlu, sözlerim duru
Ve yağmura inat adımlarım kuru&;
Sen yokken daha da belli oldu yağmur zamanı
Sensizlik ne kadar da yıpratırmış insanı
Bu korkaklık bu sakıncalı bakışlar
Sakın sorma niye;
Yağmurlardan korkar oldum
Sen yoksun diye;
Şimdi kim bilir nerdesin sevgili şemsiye;
(bkz: Ahmet bozkuş)
Şiiridir.
