Nişastanın aksine,selülozun suda çözünmez ve kuvvetli bir yapısı vardır.
Her selüloz zincirinde yaklaşık 12.000 glikoz bulunur. Selülozu sadece bakteriler ve fungiler parçalayarak içerdiği glikoz ünitelerinden yararlanabilirler. Pamuk, selülozun en doğal saf halidir
bitkilerin çeper yapısına katılan polisakkarittir. iyot ile reaksiyon vermez. bazı geviş getiren memeliler bağırsaklarında bulunan canlıların salgıladığı enzimle *selülozu glikoza sindirerek faydalanabilirler.
selüloz lifleri bağırsak yüzeyi aşındırarak hücrelerin mukus salgılamasını sağlar. böylece besinler bağırsakta daha rahat ilerler.
sadece bitkilerde ve bazı bakterilerde olduğunu söylenen madde.
1958 yılında E. Hall ve arkadaşları insan derisinde de selüloz olduğunu ispatlamışlardır.
1958den beri değişmiyor demek ki müfredat.
laktozla aynı yapıda olmasına rağmen sindirelemeyen karbonhidrattır. bunun nedeni laktozda 2 molekül bağlı olmasına rağmen, selülozda 12000 glikozit bağının bağlı olmasıdır ve vücutta selülozu sindiren bir enzim mevcut değildir.
