an itibari ile (bu cümleyi de hiç sevmem amk) televizyonda izlediğim türk sinemasının efsane filmi. defalarca izlenilmesine rağmen her defasında aynı etkiyi yaratan muhteşem eser. oyunculuk, senaryo, karakterler tek kelime ile müthiş.
-Benim adım ilyas, kamyonumun adı aldırma gönül. Senin adın ne alyazmalım?
Yarın yine aynı saatte aynı yerde çamura saplansam yardıma gelir misin? https://youtu.be/XaUbrpAwrFs
http://www.otekisinema.com/selvi-boylum-al-yazmalim/
Mutsuz Aşklar Cehennemi: Selvi Boylum Al Yazmalım
Uzun zamandır böyle güzel bir analiz okumamıştım. Film elestirisini aşmiş sosyolojik bir analiz olmuş.
MÜKEMMEL bir analiz. Sadece filmi değil aynı zamanda bu coğrafyadaki hastalıklı ilişkileri de mükemmel bir şekilde analiz etmiş. Okuyun en azından siz mi hastasınız yoksa karşılaştıklarınız mı onu öğrenin.
bu filmde kadir inanır'ı , türkan şoray'la olduğu birçok filmde ona ses veren pekcan koşar seslendirmiştir..
türkan şoray'ı ise nevin akkaya'nın aksine tijen par seslendirmiştir.
gerçek sevginin bir kadın tarafından nasıl çeşitli bahanelerle hiç edildiğini bir kez daha gördüm. bunu daha öncede gördüm.
kadın mantığı böyledir. serseri ve heyecan veren adamları seçer önce. yaptığı seçimin altında yatan kaosu farketmez. geleceğin belirsizliğinden, yarının yokluğundan dem vurur. 18-22 yaş arasında herşey bir nebze kabul edilebilirdir. telefasi olmayan hata yoktur. işler ciddileştiğinde kadın ortadan kaybolur. güven duyduğu başka bir adama, bir yabancıya kendisini zoraki alıştırır. bu alıştırma sürecinde kendini kandırır bol bol. kendini kandıra kandıra şartlandırır doğru adamın o olduğuna.
midesiz sefil işgüzar yaratıklar. riyakar varlıklar. cemşit gibilerle sahte evcilik oyunları diliyorum her birinize. gerçek hayatın farkına varıp gözlerinizi açtığınızda elbet bir hesabı sorulacak bu yaşananların. kendinizi kandırdırdığınız her yalan vuracak yüzünüze gerçekliğin o en acı tokadını.
bir insan bir film'i yaşar mı hayatında? tam da böyle bir şey... hayat ne kadar garip değil mi? sever büyütür emek verirsin, hiç gelir sen hiç olursun...
Türk sinemasının en sevdiğim filmi. ilginç bir detay: filmde Asya ile ilyasın oğlu ( samet) rolünü oynayan çocuk oyuncu aslında kız (elif inci). Filmin sonunda; "babama gidecem ıhı ıhııı" diye zırlamasından şüphelenmiştim zaten. Tam bir kız zırlayışı.
