başarılı lakin henüz kendini akademik çevrelere tanıtamamış karadenizli mucit.
ne yalan söyleyeyim selahattin kardeşimi tanımıyorum. selahattin kardeşimi, dün akşam hiç kaçırmadan takip ettiğim "flash tv ana haber bünyaminle ülke gündemi"ni izlerken tanış olma şerefine nail oldum. hayranlıkla, şaşkınlıkla, öykünerek, gıpta edercesine, ne yalan söyleyeyim biraz da kıskanarak takip ettim kendisi.
selahattin kardeşim, eski tenekelerden helikopter yapmıştı. ve bahse konu helikopter gayet de uçuyordu. kendisi bu icadını teknik üniversitelere göndermişse de bırakın olumusu cevap bile alamamış. adamcağız, haber boyu helikopterini anlatmak şöyle dursun tamamen bu durumdan şikayet edip kendini tanıtamadı. akademik çevrelerin bu duyarsızlığı içimi tarifsiz bir öfkeyle doldurdu. neden sonra içimdeki uçsuz bucaksız öfke, yerini keder ve ızdıraba bıraktı.
derhal flsh tv'yi arayıp selahaatin kardeşimi aramak istedim. arayıp da "selahattin kardeşim! ben, erkan elektar. bu vakitten sonra yalnız olmadığını bilmelisin. ben her türlü platformda senin lansmanına ve lansman fiyatlarını duyurmaya talibim. böyle değerli bir beynin bir köşeye sinip icatlara küsmesine mahal vermem. vicdan el vermez, gönül razı gelmez. lütfen bu tipi bozma" minvalinde destek ve teveccüh cümlelerin sarfiyatına teşebbüs etmek istedim. istediysem de selahattin kardeşimin telefonu kapalı olduğundan sesli mesaj bırakma zaruretim hasıl oldu. kendi kendime dedim ki "bugüne kadar aslı'sından arda tuıran'ına, kerem cem'inden türkan şoray'ına, kimlere kimlere sesli mesaj bırakmadın? var git ünlü olmasa da selahattin kardeşine de bırak!". ben inanıyorum ki selahattin kardeşim mesajımı alır almaz bana dönecek çünkü selahattin kardeşim adamdır, insandır!
