insanoğlunun din veya bir tanrı olmaksızın etik ve ahlaklı olabileceğini savunan görüş. hayata bakış açımızdaki eksiklikleri sürekli olarak yeni bilgi ve tecrübelerle kapatmamız gerektiğini, her insanın sosyal ve politik prensiplerini kendi içerisinde muhakeme ederek sorumluluklarını artırarak fikirlerini nedenleriyle birlikte tıpkı bir pazar yeri gibi ortaya açması gerektiğini böylece daha hoşgörülü ve ilerlemiş bir dünyanın ortaya çıkacağını ileri sürmektedir.
doğaüstücülüğü ve buna dayalı olarak kaderciliği laik düşünce yapısı içerisinde ret eden, bilimi, yaşamsal tecrübelere dayalı olarak gelişmiş ahlak ve medeni hukuk kurallarını benimseyen, farklı yaşam felsefelerine sahip insanların, sağduyulu, birbirlerini anlamaya, karşılıklı olarak görüş ve düşüncelerine değer vermeye dayalı sosyal ilişkiler geliştirebileceğine inanan felsefi bir yaklaşımdır.
sorunları çözmede tanrıları değil insanları çare olarak gören, stoic ve epicurious gibi klasik yunan filozoflarının ve çin konfüçyanizminin izlerini taşıyan ve son yüzyıl içerisinde gelişip önemli bir taraftar kitlesine sahip olan seküler hümanizm, kimi sosyologlar tarafından; içeriğinde doğaüstü güçler barındırmayan bir manevi inanmışlık, insanların yaşamlarına kılavuzluk edecek ve etik sisteme olan gereksinimlerini karşılayacak bir din olarak görülmektedir.
