ortaokul ya da lise mi inanın tam hatırlamıyorum annem din dersinden 45 mi ne almıştım. sen dinsiz misin demişti.
o zamanlar da din dersinde bedir uhud savaşları soruluyor. annem sanıyor dua okunuyor şahadet getiriliyor besmele çekiliyor.
Dini inançlarını, siyasi görüşlerini çocuklarına zorla dayatan bir ailede büyümemek daha önemli bence. Babam pek dindar sayılmaz. Cumadan cumaya namaz kılan, arada bir içki içen biridir. Annem namazında niyazında bir kadındır. Kardeşim ateisttir ve evde rahatlıkla din konusunda tartışırız. Sevgi saygı çerçevesinde siyaset ve din konuşuruz.
Demem o ki cinsel kimliğinin henüz farkında olmayan küçücük evladını kız gibi giydirip onu zorla lgbt bireyi yapmaya çalışan tiple; çocuğunu tarikat ve cemaatlerin kucağına zorla iten tip aynıdır gözümde. Herkes ebeveyn olmamalı ve çocuk yapmamalı kesinlikle, evet.
korkuları bilmiş ama onlarla yoğrulmamış, anasını atasını anlamış ama bireyselliği ön planda tutmuş bir ailenin ferdi olarak büyümüş olmaktır.
farklı olan mahalle çocuğuyla aynı ortamda yetişmiş, gelenekselliğinden ödün vermemiş ama kişisel gelişimini ön plana çıkarabilmeyi başarmış, en azından denemiş olmaktır.
diğerleriyle arasında çok küçük bir fark vardır ama bu küçük nüans öteki tarafta olanlar(olduğunu düşünenler, hissedenler, bilenler) tarafından dağlar denizler, siyaseten vatan hainliği algısına kadar getirilmiştir.
ulan aynı toprağı öptük, aynı kavgayı ettik, aynı taşla başımızı yardık.
ne var farklı ailelerde büyüdüysek? hala birbirimize işimiz düşmüyor mu? hala aynı masalarda dirsek çürütüp hala aynı yollardan geçmiyor muyuz?
**
herkes gerçekten insan olduğu tek zaman olan çocukluğunu unutup zamana yenilmiş, günün yönlendirdiği insanlar haline dönüşmüş, çok üzülüyorum yeminlen..
edit: dediğim o, bunu bile yarıştırıyorsunuz ki kimse ailesini seçmedi. sen ne oldun ondan bahset.
