1994 doğumlu olduğum halde büyük özlem duyduğum yıllardır.
ben o yıllarda yaşamak istiyordum arkadaş. teknoloji yok, moda dibe vurmuş vaziyette fakat samimiyet, insan ilişkileri, komşuluk ilişkileri zirvede!
çocukların çocuk gibi olduğu, mahallede arkadaşlarıyla oyun oynadığı, şimdiki çocuklar gibi bilgisayar başında asosyal olup, pedagogların kapısını aşındırmadığı yıllar. haa bir de ayıp, saygı, gösteriş yapmamak gibi kavramlardan da haberdar oldukları yıllar. müziğin müzik olduğun yıllar.
-CEP TELEFONLARI YOKTU HATTA ŞEHiRLERDE BiLE PEK ÇOK EVDE TELEFON YOKTU. mektup yazılır gönderilir, cevabı beklenirdi ve tabii kartpostallar vardı o zamanalr yeni yıllarda ve bayramlarda falan kart atılırdı. (bkz: bak postacı geliyor).
-bilgisayarlar çok nadirdi daha çok bankalarda görülürdü. bizim mahallede 2 kişide bilgisayar vardı. biri disket sürücülüydü. bugünkü pc kasası kadar bir disket sürücüsü vardı commodre64'ün
-bankalarda atm yoktu, kdv,fiş falan hayatımıza girmişti 80'lerin ortasında. kredi kartlarını tek kanallı siyah-beyaz tv. lerde izlediğimiz amerikan filmlerinde görüyorduk ve merak da ediyorduk nasıl yani para vermeden adam yemek yiyor falan.
-sıkıcı pazar günleri vardı, bunu çok net hatirlıyorum kimse itiraf etmese de herkes çıldırasıya sıkılırdı o pazar günlerinden.
-o yıllarda coca cola nın en çok 1lt. lik cam şişede satılırdı, sonradan 2lt lik pet şişeler çıktı çok şaşırmıştık ne kadar büyük diye *
-yasak kitaplar ve müzikler, yasaklı sanatçılar vardı. bu dönemin başındaki malum darbe yüzünden aydın demokrat kitle sindirildi bunun sonucu olarak eğitim sistemi son derece baskıcıydı, siyah önlüklerde beyaz yakalar vardı kızlar saçlarını örerlerdi ve kurdele bağlardı bazıları.
-ülke 2 araba firmasına mahkumdu ve neredeyse bir ev fiyatına teneke kutusu arabalara binmek zorundaydı insanlar.
-halley kuyruklu yıldızı geçmişti 86'da ve bu isimde bir şarkıyla türkiye eurovision şarkı yarışmasında 9. olmuştu bu büyük bir olaydı bizim için o zaman.
-teneke kutu içecek ambalajları yoktu başlarda yurtdışından gelenler arabalarında kutu cola getirirlerdi sonrada türkiye'de de bu ambalajlar yayılmaya başlamıştı.
-özal'lı yıllardı. tonton adam o yılların siyasetine damgasını vurmuştu sloganı çağ atlamaktı. o yıllarda özal'ı sevmeyenler bugünün tayyip'ini görünce özal'a ne kadar büyük haksızlık ettiklerini acı bir şekilde anladılar.
sokakta yılan, çivilerden yapılmış bir saha ve gazoz kapağının top olarak görev yaptığı tahta bir platformda futbol oynanan, mahalle maçları, mahalle savaşları yapılan ,hali vakti kısmen iyi ailelerin çocuklarının elektrikli trenleri ve konuşan bebekleri olması, hatta barbielerin deli fiyatlara sahip olduğu yıllar.
evlerde mini mekanik, araba yarışları, turbo sakızlardan çıkan arabaların özelliklerinin yarıştırılarak üstün gelenin karşısındakinin elindeki kağıt parçasını kavga dövüş elinden kaptığı bir oyunun var olması, en üstün özelliklere sahip turboarabasının kırmızı lamborgini olması.
meşelerin ve gazoz kapaklarının en büyük zenginliğimiz olduğu yıllar ve plastik bir topun patlamaması için uğraş verdiğimiz, sokakta lastik oynadığımız yıllar.
coca colanın asitli olduğu ve cam şişeden başka bir şişede satışa sunulmadığı yıllar.
sanırım hesap makineli saatlerin çıktığı yıllardı. casio en iyiydi. fotoğraf makineleri henüz renkli filmlere geçmemişti ve herkesin evinde olmayan bir şeydi fotoğraf makinesi. bu günkü gibi skini sallasan fotoğrafçıyım diyen tiplere rastlanmazdı. özel günlerde ya fotoğrafçıya gidilir, ya da fotoğrafçı eve gelirdi.
şehir dışındaki bir akrabanızla konuşacağınız zaman santrale karşı tarafın numarasının yazdırırlıp gün boyu evde aranan kişnin bağlanılmasının beklendiği yıllar.
pazar konserleri ve pazar sinemaları, pazar banyoları, pazar misafirleri.
hayatın uzun ve yaşamın basit olduğunu düşündüğümüz yıllardı. en büyük korkumuz, acımız, istediğimiz dandik oyuncağın alınmamasının olduğu yıllardı.
özal dönemi olarak anılan zamanlardır. özelleştirmelerin çoğaldığı yıllardır. kdv ortaya çıkmıştır. imkb açılmıştır. türkiye'nin yoğun değişim yaşadığı dönemdir.
her şeyin güzel olduğu yıllar. kara şimşeğin başlamasını beklemek bile güzeldi. o toz bulutlarının ardından göründü mü kara şimşek, hayat dururdu evde. şimdikiler şanslı diyorlar, aslında şanslı değiller, çünkü 80.lerde çocuk olamadılar.
sağcılar tarafından öldüresiye dövülmek, solcular tarafından gece vakti yataktan kaldırılıp cebindeki son paraya kadar soyulmak demektir. tabi soyulan genelde siz değil, babanız yada dedeniz olurdu.
hayatımızı derken, en azından ben ve nesildaşlarımın çocukluğu ve ilk gençliğini kapsayan yıllar olmakla beraber belki 50 yılda yaşanabilecek değişimin yetişme çağından 20'li yaşlara kadar tamamlandığı, tüm zamanlara rahmet okutacak seksenli yıllar.
eğer sen yok denecek kadar televizyonu olan, siyah-beyaz birkaç saatlik tek kanallı yayınlardan renkli tv, bir sürü kanala, oradan da bilgisayar dünyasına 10-15 yıl içinde beraber büyüyerek gidiyorsan çok ilginç bir durum be.
ama ülkemiz açısından bir yandan da sanatsal zevksizliğin tavan yaptığı yıllar. arabesk müziğin ve saçma-sapan kıyafetlerin genelgeçer olduğu dönem. şalvar kot pantalon moda idi yau. rezillik diz boyu. hem kadın hem erkekte bir o kadar ucubik saç şekilleri moda idi.
orhan gencebay dışında zerre değersiz arabesk, amerikan saç traşı dışında tavukgötü ve ne idüğü belirsiz italyan saç traşı vardı ya. olm, biz ilk 501 kesim kot pantalonu beyazıt çınaraltından alıp-giydiğimizde mahallede arkamızdan ''ibneler'' diye fısırdadılar. bir de 88-89'larda metallica falan dinlemeye başladığımızda önce deli sonra satanist ilan edildik.
yazacak çok şey var ama 65-75 arası doğumlular bir gariptir. neler gördü-yaşadı onlar, hor görmeyin garipleri.
2000'li yıllara asla ulaşamayacağını düşündüğün zamanlardı 80'ler. hatta eğer görürsek 2000'i uzaya çıkacağız, birdenbire acaip şekilli binalar, insanlar ortaya çıkacak diye hayal edilirdi.tuhaf bir dönemdi, ebeveynler hep hava saldırısı beklerdi ki evin perdelerine bir de kalın, dışarıdan içerisi, içeriden dışarısı görünmeyen ağır kadifeler eklenmişti.yine de güzeldi..
