aslında "sekiz" ve "on" kelimelerinin ünlü uyumuna uyarak birleştiği sayıdır. sibirya dillerinde "segison" gibi bir sayı duyarsanız şaşırmayın. "doksan" sayısında da aynı yöntem kullanılmıştır. sibirya türkçelerindeki başka sayılar da bu yöntemi kullanmıştır. şorca; iygon<éki on (20), üjon<üç on (30), törton<tört on (40), tuvaca: üjen, dörten, bejen, sarı uygurca: uçon, torton, peson, altayca: törtön, bejen, altan, sahaca: tüört uon, bies uon, alta uon. altmış ve yetmiş sayılarında da altı ve yediyi kolaylıkla görebiliriz -miş'li zaman ekiyle. linguistler bunun ural dillerinden geçmiş bir ek olduğunu düşünüyor çünkü çok benzeri ural dillerinde var, kimisi ise direkt olarak altımış ve yetimiş olduğunu düşünüyor. tabii ki ş-l ilişkisini göze aldığımız için bunun proto-türkçeden de eski dönemde altımı(a)l ve yetimi(e)l olduğunu söyleyenler de çok var ki bu da çok mantıksız değil çünkü çuvaşçada buna (bilmeyen var ise araştırabilir) çok benzerdir.(şimdi unuttum çuvaşçadaki hâlini internette de bulamadım, bulursam yazarım)
