üniversitedeyiz kanımız kaynıyor tabi. manitayla sarmaş dolaş yola devam ederken ikimizde de bi kıvılcımlanma oldu ama yok öyle bir şey zannedersin ev sahra çölünde. ne yapalım ne yapalım kaldırdıydık logar kapağını içeri girdiydik işimiz bitince de çıkmıştık. içeride kalacak halimiz yok.
bikeresinde yine hiç unutmam yine üniversitedeyim taaa 10 sene önce bu sefer başka manita var yanımda. ulan yine bir kımıldanma oldu yine dışarıdayız bu sefer ev sanki allahuekber dağının zirvesine 100 metre mesafede. baktım ışıklarda kasalı bi kamyonet vardı tuttum manitayı kolundan hoppp kasanın içine. şerefsiz şöför çukurlara dikkat etseydi iyiydi.
yine bir keresinde bu sefer üniversitede değilim rahat ol sayın okuyan. aladağlar milli parkındayız. bilen bilir türkiye'de dağcılık yapanların hac yeridir. neyse 2 erkek 1 kız demirkazık'ta girdik rotaya. erkek arkadaş lider konumunda öncü çıkıp rotayı açıyor. hatun ortada sadece çıkıyor ben arkada hattı toplayarak devam ediyorum. 4. ip boyundayız lider istasyonu kurdu eminiyet aldı kız 10 metre çıktı çıkmadı hava bir bozdu ohoooo akıllara zarar dedim zorlama hiç geri dön yanıma indi. durduğum yerde göt kadar balkon göt kadar dediğim iki kişi zar zor duruyor ikimizde emniyetteyiz ulan dip dibe durmanın sakıncasını ozaman anladım. daha önümüzde bi ton yol var efor sarfetmemem lazım ama ne fayda kendime hakim olamıyorum. 4. ip boyunda göt kadar balkonda emniyetteyken yağmur altındaydı. neyse işte ondan sonra hava düzeldi biz tırmanmaya devam.
neyse bu kadar yeter sol elcilerin gücüne gider fazlasını yazarsam.
