her zaman ki sıkıntılı buenos aires günlerinden birinde evimde "isabella ile evlen benimle" adlı programı izleyip kah adaylar için üzülüyor kah kahkahalar eşliğinde gülüyordum. arada isabella adlı bayan sunucunun biçimli kalçalarından etkilenip yutuba "isabella gutierrez sütyensiz" yazıp boşalıyordum. tam 66 yaşında ki yaşlı bayana gelen 156 yaşındaki adamın paravan açıldığı sırada kalp krizi geçirerek ölmesini izliyordum ki aniden çalan kapı sesiyle irkildim. kapıyı açtığımda karşımda 24 yaşlarında biçimli vücut hatlarına sahip bir bayanla karşılaştım. kendisi bana birşey dedikten sonra içeri girdim. ben ne dediğini anlamak için 20 dakika kapıda hesap yaparken o içeriden beni çağırdı. içeri girdiğimde çırılçıplak olduğunu gördüm. hemen üzerine atlayıp "sen sneijderi tanıyor musun" diye sordum. oda buna karşılık "selçuk şahin siker" dedi. siker kelimesi bütün vücudumu elektriklenmelere sevk ederken çıkarıp malafatı arjantinli çıtırın ağzına yerleştirdin. malafatı çıkarıp aynen şunları söyledi "beni sike sike boca juniors lu yaptılar" river plate li bir taraftarı daha kendimize çekerken aynı malafatı bu kez o güzel organına yerleştirdim. inanılmaz hızlıydım. bukowski beni görse "günler tepelerden aşağı koşan atlar misali" adlı kitabının ismini "günler arjantinli adamın sikiş sokuş hızı misali" diye değiştirirdi. öyle içli bir şekilde içeri giriyordum ki bir anda olmayacak olan oldu. vücudum o delikten içeri girdi. en son midedeydim. ve şu anda mideden yazıyorum. bu entryi okuyan insanlardan yardım bekliyorum.
