flake'in introda efsane bir sample kullandığı, sözleri ile melodisi birbirine zıt olan, sert gitar riffleri ve schneider'in allahsız gibi vurduğu davulla gazlık derecesi nirvanaya ulaşmış, bulunduğu albüm ile aynı ismi taşıyan efsane rammstein şarkısı. ilk nakarattan sonra, flake'in klavyesinin üstüne schneider'in efsane bir ritm tutarak yaptığı davul atakları var ki o çok tatlıdır. yerim onu ben yalarım.
en geç keşfettiğim rammstein albümüdür, üstelik de engel ve du hast gibi grubun en popüler şarkılarından ikisini barındırmasına rağmen. çok gaz bir albümdür ve çoğu şarkı,kendileriyle alakasız görünen introlarla**** başlar. şarkılardan hiç biri bana göre kötü değil, ancak spiel mit mir'i açık ara albümün en iyisi olarak görüyorum. grubun en bilinen şarkısı du hast ise albümün geri kalanına göre sönük kalıyor.
bir de eskaza senaryo yazarı olursam da senaryom filme dönüştürülürse, kesinlikle soundtrack'inde bu albümden en az bir şarkı olacak. albüm resmen film soundtrackleri için yaratılmış, her şarkıya ayrı klip çekesi geliyor insanın *
sonuç olarak, grubun seveni olarak en iyiler sıralamamda albümü reise,reise'den sonra ikinci sıraya koydum. bir ara bursa korupark d&r'da görmüştüm, hala varsa bence alın.
salim'in alo şarkısına benzetiyorum. halihazırda till lindemann ile salim'in ses renkleri de benzeşiyor. pek tabii grubun geri kalanının, özellikle richard'ın (rikart diye okunur) salim'den öğreneceği çok şey var...
bunlara rağmen güzel şarkı, güzel albüm...
şarkının girişindeki hafif ezan havası da salim etkisi yaratıyor...
hiçbir tane bile kötü şarkısı olmayan (yok napiyim, yok yani), tıka basa doldurulmuş, hatta taşmış bir rammstein albümü.
böyle ara ara takılır sürekli dinlersiniz. yıllar geçse de, hiçbir tanesinden bıkılmaz. hepsi ayrı ayrı tat verir dinleyicisine. ismini veren şarkı da zaten özellikle mükemmeldir. (bkz: creme de la creme)
