bir ermeni kadar derken? şehit vermemk için hep birlikte ne yapıyoruz acaba? insanlar dağda çatışmada şehit düşerken, bizler onların çatışma nedeni olan vatanımızda birlikte yaşamayı başaramadığımız için ölüyorlar. çıkan ses çok, sadece içerik olarak amaca uygun ses yok.
(#1189060)mustafa kemal atatürk de bir askerdi,* askeri bu kadar dar kalıba sokmak saçmalıktan öte başa birşey değildir, olağanüstü hal durumlarında yazarlar kurtarsın ülkeyi o zaman, bu ülkenin hem yazara hem askere ihtiyacı vardır. her durumda askere laf sokmak için bu kadar kasmanızda anlamsız.
göstermeye çalıştığım noktayı göremeyecek kadar düşünce miyobu olduğu için askerleri aşağıladığımı düşünecek militarist ve faşist sözlükçülerin eksi oy bombardımanını bekliyorum, ama doğruya doğru...
tarih bilgisi kahvaltıda ne yedeiğinden öteye gitmeyenler için söyleyeyim, bu kişilere yapılan suikastler de hrant dink suikastinden az ses getirmemişti.
şu ana kadar şehit edilen askerlerimizden hangisi bu isimlerden herhangi biri kadar demokrasimize doğrudan katkıda bulundu?
ermeni techirinin bile varlığı onlarca yıl rededilmedi mi?
1970'lerde bizim devletimizin yargısı türkiye vatandaşı olan gayrımüslimlerin vakıflarının 1936'dan sonra elde ettikleri mallarına el koymadı mı?
1980'lere kadar kürt kelimesini kullanmak kolay mıydı? devlet sistematik bir şekilde kürtlerin varlığını reddetmedi mi?
devlet herşeyiinkar ederken bu aydınlar doğruyu söyledikleri için vuruldular. eğer sorunlar baştan haledilseydi bugün ne ermenilerin soykırım tehdidiyle elimiz bağlanırdı, ne gayrımüslimlere aptığımız ayrımcılık yüzünden milyarlarca dolar tazminat öderdik ne de binlerce askerimizi şehit verirdik.
ama nerede bunları anlayacak kafa? varsa yoksa "şehitlerin bir ermeni(!!!) kadar ses getirmemesi"ne takan tipler...
bu ülkede sokaktaki siradan vatandasin basina türk, kürt, ermeni,vs oldugu icin bir sey gelmez, parasi olmadigi icin gelir basina ne gelirse. bu ülkedeki gazeteciler de hic bir zaman türk oldugu icin, kürt oldugu icin yada ermeni oldugu icin öldürülmez.adam düsündüklerini ulu orta söyledigi icin öldürülür. sanirlar ki o insani yok edince düsünceleri de öldürebilecegiz, ama bilmezler ki ölen sadece bedendir, düsünceler ise sonsuza kadar yasar.
sehitlerimiz icin cok fazla söyleyecek söz yok elbette ki, ama her kim olursa olsun ölüleri kiyaslamak cok dogru bir davranis da degildir.
bir ermeni(!) öldürüldü diye ayaktayiz tüm ülke olarak günlerdir. slagon da belirledi hemen kendini;"hepimiz ermeniyiz." sadece tek bir millete yönelik olmamali ama bu slagon, tüm insanligi kapsamali. umarim ki millet olarak hep böyle duyarli kalmaya devam edelim, hepimiz insan olalim.
son söz özdemir asaf'tan;
"bizler savas ölüleriyiz, bundan böyle karsi karsiya degiliz... bildiririz..."
şehit ölümlerini ve bu en son olan hrant dink cinayeti arasındaki farkı anlayarak konuşulması gereken konudur. hrant dink cinayeti türkiye'nin çok önemli bir döneminde gerçekleşmiş bir cinayettir.. bu cinayetn bu kadar ses getirmesi hrant dink'in ermeni asıllı ve uzlaşmacı biri olmasından kaynaklanmıştır. yani ortada bir ermeni meselesi varken uzlaşmacı bir ermeni öldürülürse bir ülkede tabi ki ses getirir. televizyonlar canlı yayın ekiplerini devreye koyar, saatlerce konuşulur.. başbakan ve daha kaç tane bakan varsa çıkar açıklama yapar kınama yapar vs vs. şehit ölümleri tabi ki içimizi acıtıyor.televizyonlarda her şehit için bu kadar haber yapılmasını veya her şehit için insanların sokağa çıkmasını beklemek biraz tuhaf olur sanırım. ama televizyonlar zaten yeterince yer veriyorlar bu haberlere bence. her seferinde içimiz acıyarak beddualarla izliyoruz bunları.. en az hrant dink kadar içimizi acıtıyor bu gencecik delikanlıların ölümü fakat;
aynı şey değil iki olay..
yapmayın arkadaşlar kıyaslamayın ölüleri. ermeni ya da türk, alevi ya da kürt ne fark eder. hepsi bizim ölülerimiz, her mezarlık, şehitlik bizim ölülerle dolu. yapmayın arkadaşlar gelmeyin bu oyuna, bırakın milleti milliyeti, önce insan olmanın değerini kavrayalım hep beraber, diğer sıfatlarla ayrışmayalım. önce insan olalım sonra müslüman,türk, ermeni, alevi. yapmayın arkadaşlar gelmeyin bu oyuna.
asker, ölmek ya da öldürmek için vardır. elinde silah tutan bir askerden daha değerli olan elinde kalem tutan aydındır. düşünmeyen herkes asker olabilir ama herkes düşünse de aydın olamaz.
bu ülkede insan insandır.ermeni,türk,asker,yazar,sıradan vatandas olarak ayırt etmek yanlıştır.birkaç gerizekalının çıkıp leblebi yer gibi insan öldürmesi her zaman tepki almıştır.illa askerlerin şehit olması tartışılacaksa eğer ilk önce 'askerlik yan gelip yatma yeri değildir'diyen bir Türkiye Cumhuriyeti başbakanın varlığı tartışılmalıdır.
her şeyden önce, ölen bir gazetecidir ve gazeteci ölümleri çoğu zaman ses getirir, bunun yanısıra gazetecinin birde siyasi kimliği var ise, bu dahada çok ses getirir, kişi hem gazeteci,hem siyasi kimlik sahibiyse ve fikirleri sebebiyle öldürülüyor ise, hepsinden fazla ses getirir. kaldıki 3. sınıf pavyon konsomatrisi bile olamayacak insanların, kıçını başını açıp 300-400 bin tirajlı gazetelerin manşetlerine gelmesindense, bir fikir adamının manşetlere 'bir ermeni' olduğu için gelmesini yadırgamak, ancak belirli bir kültüre sahip kişilerin davranış biçimidir.
konu ülke gündeminde bir konudur, ülkenin belkide anasını ağlatacak bir konudur, derinine inildiği zaman ülkedeki pek çok taşın oynamasına neden olacak bir konudur. küçük puntolarla geçiştirilecek bir 3. sayfa haberi değildir.
bunların yanısıra önerme, empati yeteneğinin kullanılmasını gerektirmektedir. nasıl ki, almanya' da 4-5 dazlak, türklerin oturduğu bir evi kundakladığında, almanyadaki bir internet kominitesinde 'ne olacak ulan, onlar türk, bizim sorunlarımız varken neden türkler manşet ediliyor' dendiği zaman, küfürü basıp, rengin değişiyorsa, şu andada şu yazıyı okuyan bir ermeni' nin ,hepsinden öte bir insan ın aynı duyguları hissedebileceği göz önüne alınmalıdır.
bu nasıl bir polemiktir. şehidini başka bir şekilde yaşam hakkı elinden alınmış bir insanla kıyaslamak olası en aptalca durumdur. bir kere bir ermeni diye hitap edinilen kişinin bu ülke için neler yapmaya çalıştığını yada en basitinden şehitler için neler düşündüğüne dair ne kadar fikri var bu cümleyi kuran kişinin.
geçtiğimiz kısa süre içerisinde sürekli gelmeye başlayan şehit haberlerine karşı birileri yazılı-görsel medyadan "bu haberleri çok fazla vermeyelim halkın duyguları depreşiyor" gibi isteklerde bulunmuş değil midir?. merak edilmesindir kimsenin, kimseyi kimseyle kıyaslayacak zamanı yok türkiye de terörü hortlataya çabalayanlar bunun için uğraşıyor bizde bunlarla uğraşıyoruz.
tilkiye sormuslar " tavuk kebabı yer misin?" diye "Şaka mı bu?" demiş.
bugunler omzumuzun üzerinden şeytanın sıklıkla fısıldadığı, art niyetlilerin buyruklarını anımsayıp uymamamızı gerektiren günlerdir.
düştüğünüz kötü duruma acil şifa en yakın "gençliğe hitabe" dir.
insanlar neyin uğraşını veriyor bir türlü anlam veremiyorum. öncelikle bir ermeni kadar ne demektir ? hrant'in ölümünden beri, hepimiz insanız ortak paydasında birleşme olmamış mıdır? madem hepimiz insanız, neden bir ermeni kadar deyip, ermenileri insanlık kümesinden ayırmaktayız? bu ülke için ölen şehitlerin ses getirmediği ya da bu sesi kimlerin duyup duymadığı nasıl bir varsayımdır. hepimiz bu ülke için bir şeyler yapmak gayesindeyiz.
ölen şehitlerimizde öyleydiler. bu ülke yıllardır terörle bıkmadan usanmadan mücadele ediyorsa, bunun sebebi ölen şehitlerimizi unutmamamızdır. onların kanını yerde bırakıp, ölen onlarca abimizin, kardeşimizin, büyüğümüzün, yeri bile belli olmayan mezarlarının üzerine, şerefsiz ayağı bastırmamak içindir.
yıllardır terör karşısında şehit veriyoruz, kan akıtıyoruz. fakat medyada sadece 2 dakikalığına, sadece isimleri söylenerek bu yüce insanlara yer veriliyor. hrant'ı bu kadar özel yapan nedir peki? bizim duyarsızlığımız. biz yanı başımızda öldürülen, düşünceleri yüzünden katledilen bir aydını, kendi çocuklarımızla, kendi kanımızla bir tutarak, kıyaslamaya çalışarak bu olayın bu kadar büyümesine sebebiyet veriyoruz.
bu ülke hala ayaktaysa şehitlerimiz sayesindedir, ama eminim hrant olayından sonra bu tarz terörist eylemler, suikastler baş gösterecektir, yeni bir kaos ortamı yaratılmaya çalışılacaktır. peki bizim memmetçiklerimiz neden öldü, neden şehit düştüler. suçu günahı olmayan bir yazar öldürülsün, ülke çalkalansın, halkımız huzursuz olsun diye mi? onların ölmesinin amacı, bu ülke halkının, senin, benim, hrant'ın huzurlu olmasını sağlamak değil miydi?
şehitlerimizin medyada bu kadar yer bulmamasının nedeni, onların bu ülke çıkarına, kendi canlarını feda etmeleridir. hrant'ın ölmesinden çıkar sağlıyacaklar ise kesinlikle türkiye cumhuriyeti ve halkımız değildir. hrant'ı öldüren(ler) ve yandaşları ise şehitlerimizin çabasını göz göre göre heba etmişlerdir.
türkiye'de bir ermeni filmi çekmeye çalışan insan vatanı uğruna can veren askerlerden daha önemlidir nedense. film setinde yanlışlıklar yapmıştır ermeni , film setini hor kullanmıştır , aldığı gibi bırakmamıştır uyarılmıştır filmini düzgün çek bizlere zarar verme filmini çek mesajını ver ve bizleri rahat bırak denmiştir. filmde olmaması gereken sahneler vardır. türk insanını rahatsız eden sahneler ama yinede kalp kazanmaya çalışmıştır toparlayıcı duygusal cümlelerle ama bu yetmemiştir yani en azından kendini misyoner olarak gören demokrasi karşıtı aşırı milliyetçilere. bizle oyun mu oynuyorsun arkadaş demişlerdir. yedi gün yirmidört saat filminde kötü sahneler varken sekizinci gün toz pembe gösterip yırtacağınımı zannettin demiştir bu demokrasi karşıtı aşırı milliyetçi arkadaşlar. doğuda yirmi yıldır gösterimde kapalı gişe oynayan bir film nedense bizim türk halkımızın dikkatini çekmemiştir. kim bilir belki söz konusu filmin sonu daha etkileyici daha acıklıdır.
şehitler bir ermeni kadar ses getirmiyor, çünkü biz şehidimizin arkasından vatan sağolsun demeyi öğrendik, böyle öğretildi bize, komutanları vatan sağolsun artık biz de sizin evladınızız dedi, eğitimde öldüklerinde bile eğitim zaiyatı oldu onlar. çünkü bizim ülkemizde türkün adı yok. duygu asena demişti ya kadının adı yok diye, doğrusu türkün adı yok olmalı. azınlıkların bizim toprağımızda bizden daha çok hakkı var, onlar öncelikliler, vipler. bizim insanımızın değeri yok. onlar şunun bilincine varmışlar: insanlar devlet için değil, devletler insan için vardır.
vatan hainlerini bağırlarına basmaktan vakit bulamayan insanlar yüzünden yaşadığımız sorunsal. orhan pamuk nobel ödülü almış, o vurulmuş bu vurulmuş.. hergün gencecik askerlerimiz vuruluyor, insanların gerilla diye bahsetme cüretkarlığını gösterdiği terörist oğlu teröristler * ödüllendiriliyor biz napıyoruz kafamızı hep başka yönlere çeviriyoruz. sonra kalkmışız hepimiz ermeniyiz diyoruz niye bi kere de hepimiz mehmetçiğiz demiyoruz sorarım niye?
doğru önermedir. tuncelide 48 tane kurşun deliği tespit edilen serkan üsteğmen , bir hyrant dink kadar ses getirmemiştir niye ? çünkü o tanınmış birisi değildir , vatan için bla bla etmemiş , savaşmıştır. bizim ülkemizde kadir kıymet bilinmemesi örneğidir.
burda suç ermeniye sahip çıkıp kendi şehitlerine sahip çıkmayan halkta.nişantaşında ne zaman bir yürüyüş olmuş türk askeri,türk kanı için.hrant dink'te bir türk vatandaşıydı ona yapılanlar toplumsal hareket tabiki doğru yanlış olan bizim kendi öz kardeşlerimize sahip çıkılmaması,tribünlere oynama isteği.
nedense hep birilerine ve bir şeylere karşı kendimizi ezik hissettiğimizi gösteren ifadedir. böyle bir cümle kurmak en başta şehit olmuş büyüklerimize ve atalarımıza sonra da hrant dinke saygısızlıktır. ama biz 100 yıldır ezilen millet masalıyla kendimizi kandırıp ilginç bir koruma duvarı oluşturuyoruz. burda mesele bir adamın vurulması ya da ölen kişinin etnik aideyiti değil, bir insan sırf birileri gibi düşünmediği için katledildi mesele bu kadar. kimse merak etmesin hrant dink de 1 haftaya kalmaz unutulur, biz neleri unuttuk, bir ermeniyi mi unutmayacağız değil mi?
