hepimiz televizyonlarda aglayan analar yetim kalmış çocuklar gözü yaslı esler görünce yüreğimiz sızlıyo sanki ciğerimizden bi parca kopuyo ve çok üzülüyoruz, ama işin birde su boyutu var ki insanız ve elbet birgün öleceğiz ve ölümlerin en güzeli sehadet serbetini içmektir yani onların adına uzulmemek gerekir belkide sevinmek gerekir tabi işin zahir yüzü geride kalanları çok içimizi yakıyor ama onlarda önce allaha sonrada bu millete emanettir.*
kac kişi hayatını senin güvenliğin ve huzurun için seve seve feda eder. askerlerimiz her gün hiç usanmadan, şikayet etmeden üstüne üstlük gönüllü olarak ve haklı bir gururla yapıyorlar bunu. Onlar senin, benim, bizim için ölmüşlerdir. Hissettiğimiz tüm üzüntüyü, onalar için ettiğimiz tüm duaları sonuna dek hak eden yegane kişilerdir.
vatan icin , milletin bölünmez bütünlüğü için ölen kahramanlarımıza icinin cayır cayır yanmasıdır , bogazındakini yumruyu yutkunmaktır,gözlerinden usulca akan yaşı silmektir. karıcayı bile incitmeye kıyamazken serefsizleri ellerinle boğmak isteyecek kadar kinle dolmak ama buraya yazmaktan baska elinden birsey gelmemesidir ,şimdilik . . .
