o.osp. çocukları elini kolunu sallayarak dolaşıp kafasına göre haritalar çizerken,hayali ülkeler kurup yıkarken üstelik bunları aleni sanki doğal birşeymiş gibi gözümüze soka soka yaparken ve kimse noluyo lan demezken neden üzülen hep şehit çocukları oluyor ve sayıları her geçen gün artıyor,onu anlamıyorum.
hepimizin çocuklarıdır. hepimizin sevgi gösterip bizim için, vatan için can veren ebeveynlerinin eksikliğini tamamlamaya çalışmamız gereken evlatlarımızdır.
babalarını vatan ve bayrak uğruna kaybetmiş küçük yaşta yetim kalmaya mahkum olmuş çocuklardır. Güçlü görünmeye çalışırlar ancak; yürekleri kin ve nefret doludur. bu duygularla büyürler. Babalarını çok özlerler. Onlar bu büyük acıyla olgunlaşır , yaşıtlarından çok daha erken büyür, ya da büyümek zorunda kalırlar...
