bilmem ne turizmin sayın yolcularının, otobüse ayak bastıktan ayrılana değin bi nevi refakatçisi olan muavin zümresine ait çemkirkar ifadelerdir.
hiç çekilmezler, su istersin, "içmezsen olmuyo sanki" gibi bi bakış atarlar , birinin telefonu filan çalsa da gidip bi ayar versem diye fırsat kollarlar...vb. bu tribal enfeksiyondaki muavinlere karşı yapılacak en güzel şey, geceyarısı istek düğmesine basarak paso bişeyler istemektir , ifrit olurlar.
bir de hepsinin bir yolcu ile sıkıfıkı olması muthistir. hatta verilen molalarda bile beraber takılırlar. bu sıkıfıkı olunan yolcuya kıskanan yolcular olur ve isteklere baslarlar ama nafile birkac cemkirkar cevapla pes ederler.
+ bakar mısınız. bu koltuk arkaya yaslanıyor. sabit değil. nasıl gidicem ben bunla.
- anlamadım.
+ ( adam tekrarlar)
-....
+ napayım
- otur ağla. hehehe..
ahiret turizmlerden birinde görev yapan bir muavinin dialogundan anlasılacagı üzere, kendisinin tripten tribe giren bir insan olması i$ten değildir.
muavin : abi var ya bizim kaptan da kagnı gibi heaa dimi? sür be allahsız costur makinayı *
yolcu : olsun en saglamını yapıyo. bosver.
muavin : ben cok kız tavladım bu yolculardan abey. hani az elin ayagın düzgün olsun cok is yaparsın bu alemde ehe mehe. *
yolcu : dogrudur abisi. bi su ver de icelim hadi.
muavin : buyur abi. ya görüyosun işte su getir servis yap aslında var ya kafayı calıstırsam otobüs sirketim olurdu a.k. bakma sürünüyoruz. *
yolcu : kısmet tabi.
muavin : abi var ya aslında beni varan dan ulusoy dan istiyolar da ben gitmiyom vefa borcu bi nevi yoksa ne isim var burda be. *
