Her kulağın duymadığı ve duyabilecek kulaklardan da yalnızca kulak kesilenlerin işitebileceği titreşim, seda. Hem kendi içinde hem de halkın içinde yalnız bırakılmış bir kalbin uzun süren can çekişmesi süresince çıkardığı ve her zaman boşa giden titreşim, seda. Maruz kalınan herhangi bir davranış karşısında uyanan ve ruhsal tepkiden kaynaklanan titreşim, seda. Kulağın duyabildiği kadarıyla titreşim, seda. Aralarında uyun bulunan titreşimler ve sedalar. "Sesin nerede kaldı, her günkü sesin "
Sen küçük istasyonlarda durmayan bir trendin,
Bense treni hiç gelmemiş daimi yolcu,
Sağol, haddinden fazla direndin,
Değiştirmek için nihai hazin sonucu,
Sen bir an, bir dakika, bir ömür hatta ahir zaman,
Bense seni sayan aciz yelkovan,
Veda vakti elbet gelecekti bir gün,
Gerçeği en acı, sen en güzel yalan...
Denizlere inat ufacık bir ada,
Yahut gözlerden ırak tek bir oda,
Ve içinde tek bir ses olsaydın yankılanan,
Sen en güzel nağme, sen en derin avaz
Sen ki kulaklarda kalan yegâne seda...
adını arıyorum durmadan gördüğüm tüm iki hecelerde
gözlerimin nemi kurumuyor anason kokulu gecelerde
sabahlar zor, hasretin bir veda busesi
haykirislarım tek bir seda, kulaklarimda onun sesi...
