bulunduğu ruh halinden bağımsız geçmişten biriktirdiği şeyler vardır. sebepsiz yere ağladığını düşünür ayrıca kötü anılarını hatırlamak istemez. kişiyi rahatlatabilir, biriktirdiklerini boşaltır bu şekilde. nasıl olsa pek çok şeyin sebebi vardır.
Atsız'ın Sesleniş şiirinde geçen şu dörtlüğü okuduğum anda aklıma gelen başlık.
defalarca söyledik halbuki burada '' sebepsiz değildir o ağlamalar'' diye.
Günleri sayarım, geceler iner;
Beklerim geceyi, yıldızlar söner;
Gizli bir yaram var, durmayıp kanar;
Neresi? Bulup da silemiyorum.
Ulaşsa da sana yolların ucu
Varmağa yetmiyor Atsız’ın gücü.
içimde dururken bu kadar acı
Hala yaşıyorum, ölemiyorum.
bu arada en son ne zaman üzüntüden ağladım? sinirlenince çocuk gibi ağlayabiliyorum ama üzüntüden bayadır ağlamıyorum şuan fark ettim. ama bundan size ne dimi agshdfjsd
Aslında sebepsiz olmayan, etrafındaki seni anlamayan insanlar tarafından sebepsiz olarak adlandırılan ağlamadır. Uygun ortam olduğunda iyi gelir. Kalabalık bir yerdeyseniz pek iyi gelmez.
