oyunculuk nedir'in cevabını al pacino üstadın müthiş cevapladığı harika film.
filmdeki bi sahnede, al pacino üstad, gözleri görmemesine rağmen araba kullanır. trafik polisi çevirdiğinde ise, sanki gözleri görüyormuş gibi bilerek kör taklidi yapar, sonra gerçekten kör olduğunu gizlemek için de yalandan kör taklidi yapmayı bırakıp görüyormuş gibi davranır ama aslında kördür. muazzam oyunculuk.
Scent of a Woman filminde Hayatta umduğunu bulamayan Frank, Charlie ve Donna"nın salondaki tanışma, tango sahnelerinden sonra gözlerindeki beliren umut Michael"in kızı elinden tutup sürüklenircesine salondan çıkarmasıyla son bulmuştur.
Frank"ın kıza söylediği " Kimileri bir ana ömür sığdırır "sözlü aslında o küçük sahnenin özetiydi.
Donna , Frank ve Charlie"nin yanında kendisini mutlu hissetmiştir. Ayrılırken arkasına bakakalan gözleri bunun ıspatıdır.
Frank ve Charlie içinde kızın gitmesiyle birlikte tuttukları yas gözlerinden okunur
Al pacino'nun baş rol olduğu şahane bir filmdir. Al pacino, bu filmde resmen döktürmüştür.. Pacino, kör rolünü çok iyi kıvırmıştır.. Filmin türkçesi, kadın kokusudur.
--spoiler--
Filmin sonlarında o uyuz müdüre yaptığı konuşmaya mest olmayan var mıdır?? Bence yoktur..
--spoiler--
Al Pacino'nun döktürdüğü film. Dikkat ettiyseniz oynadığı sahnelerde bir kere bile gözünü kırpmıyor efsane. Bu arada Tango sahnesindeki kızda inanılmaz duru bir güzelliğe sahipmiş.
Al Pacino’nun adeta bir oyunculuk resitali sunduğu, 1992 yapımı muhteşem film. Konusu biraz sıradan olsa da, daha önce işlenmiş de olsa, oyunculuklarıyla, replikleriyle, verdiği mesajlarla sinema tarihinin klasikleri arasına girmeyi hak etmiştir. Al Pacino hayatındaki tek Oscar’ını bu filmle almıştır. Özellikle tango sahnesi harikadır. Yarbay Slade’ in (Al Pacino) okul meclisindeki konuşması da sinema tarihinin en etkili uzun konuşmalarından biri olarak kabul edilir.
Sinema tarihinin en zor rollerinden biri bu filmde oynanmıştır. Normalde Gözleri gören ve filmde görme engelli birini canlandıran al pacino, bir sahnede görme engelli karakter ile görüyor gibi oynamıştır.
Şimdiye kadar nasıl izlemedim diyeceğiniz 1992 yapimi bir alpaçino dram filmi. Alpacino harika bir oyunculuk performansı göstermiş ve bu performans filmi tek başına sırtlamış.
Film iki buçuk saat olduğu için yer yer sıksa da final sahnesine kadar kendini izlettirdi.finali ise ayrı güzeldi. Burdan sonrası spoilera gireceği için okumayın.
"""
Frank; charlie'nin okuldan atilacagi toplantıya charlienin velisi olarak katılır.ve konuşmaya başlar.
Birleşik devletler ordusuna tam 26 yıl hizmet etmiş bir yarbayım.bu süreçte bir-çok genç asker tanıdım. Bazılarının çatışmalarda kollarının, bacaklarının koptuğunu gördüm. Ama bugün burada bu gence yapacağınız şey o gördüklerimden daha iğrenç. Bugün burada bu gencin ruhunu parçalayacaksınız. Ve unutmayın, ruhun protezi yoktur"
al pacino'nun, oyunculuğu ile oscar ödülü kazandığı martin brest filmi.
benim bu filmde eleştiri getirmek istediğim bir nokta var. filmi izleyenler al pacino'nun o ünlü savunma konuşmasını hatırlar diye düşünüyorum. yine de çok kısa bir ön bilgilendirmede bulunayım, değineceğim noktayı daha anlaşılabilir kılmak için.
charlie, parasal yönden sıkıntı yaşayan başarılı bir lise öğrencisi. bir sorun çıkmazsa da okul müdürünün önerisi ile harvard'ı kazanacak. kendi okulundan iki zengin arkadaşının(yakın arkadaş olduğu söylenemez), müdüre yaptığı eşek şakasının tanığı oluyor olay anında. ve bu tanıklığın itirafı isteniyor kurul tarafından. müdür de eğer bu eşek şakasını yapanın kurul toplandığı gün kim olduğunu söylemezse, harvard'a charlie'yi önermemekle charlie'yi verilmesi zor bir karara itiyor. çünkü bu durum onun başarılı bir okul hayatının sonu olabilir, harvard'ı kazanma ihtimali yok olur.
bu iki arkadaşını ele vermek mi? yoksa onları "satmayı" reddetmek mi? charlie bu ikilemin kucağına düşüyor ve ne yapacağına karar veremiyor.
kurul toplantısı günü geliyor ve kurul toplanıyor.
oturum başladığında okul müdürü sözü charlie yöneltiyor, al pacino sözü charlie'ye bırakmadan kendisi devralıyor ve o meşhur konuşmayı gerçekleştiriyor. ve benim değinmek istediğim noktaya geliyoruz.
bu konuşma sahnesinde al pacino, iki arkadaşını ele vermeyen charlie'nin davranışının erdemli ve onurlu bir davranış olduğunu vurguluyor. benim karşı çıktığım nokta ise tam da budur. bu davranış neden erdemli ya da onurlu bir davranış olsun ki? çünkü burada toplumun bireye ahlak anlayışı tahakkümünün tezahürü vardır. neden mi? birincisi, charlie'nin bu iki zengin çocuğu ile yakın bir dostluğu yok. yani bu iki gencin charlie için pek bir önemi yok. neden bu iki zengin çocuk için kendi hayatını feda etsin? onların nasılsa arkalarında zengin aileleri var. ama charlie'nin yok. charlie'nin kaybedecek çok şeyi var, fakat diğerlerinin yok. peki charlie neden bu ikilem arasında kalıyor?
çünkü toplumun ona dayattığı ahlak anlayışı yüzünden. kendini feda etmenin erdemli, onurlu bir davranış olduğu algısı yüzünden. çünkü biliyor, arkadaşlarını ele verince kendisine nasıl bir gözle bakılacağını. toplum tarafından nasıl dışlanacağını, bu anlayışa uymadığı için kendisini daima suçlu hissedeceğini.
benim gözümde böyle bir davranış erdemli veyahut onurlu bir davranış değildir. ben buna aptallık diyebilirim ancak.
her ne kadar film "mutlu son" ile bitse de, filmdeki bu erdem ve onur vurgularıyla toplumun bu ahlak anlayışı yeniden üretilir. bu anlayış bireylere aşılanır.
başrol olan al pacinonun o muhteşem oyunculuk yeteneğini sonuna kadar konuşturduğu sağlam repliklere ve seyir zevkine sahip film. samimi söylüyorum bu adama şık bir takım elbise giydirip kameranın karşısına çıkarın tamamdır başka söze gerek yok
Bir filmde al pacino oynuyorsa yalnızca aptallar imdb puanına bakar.
Al pacino'nun filmidir.güzeldir fakat hep yarıda bıraktım.bitiremedim.olmuyor,olamıyor.Ben al pacino abimizin kapıları kırıp Güney Amerika şivesiyle konuşup herkesi taramasini,klisede vaftizde soğukkanlı tavırlarını sevdim.Bu filmi sevemedim.
al pacino'nun mükemmel oyuncuguyla begeni kazanan 1992 yapimi harika bir film. izlememis olanlar icin kesinlikle siddetle tavsiye ederim.
tüm sahneleri birbirinden güzel cekilmis ve bir cok yerde güldürmüs ya da tebessüm ettirmistir.
zaman zamanda düsündürüp hüzünlendirmistir.
"Day we stop lookin' charlie, the day we die" diyerek yanındaki -bir nevi- valesi olan charlie'ye, hayata ve bizlere büyük bir dipnot düşer yarbay slade.
Al pacino'nun "bir kör nasıl oynanır?" Dediği, captain black ve jacobs monarch'ın muhteşem uyumuyla izlenesi güzel film.
