istanbul Bahçelievler'de gözlerimle şahit olduğum olaydır..
Zili çalıyosunuz,
adam kırmızı bi ışık yaptırmış kliniğin ortasına; zile basınca yanıyo sönüyo yanıyo sönüyo..
Sağır hekimimiz ışığı görünce biri geldi anlıyo, kapıyı açıyo hemen otomatik vasıtası ile..
Derdinizi anlatabilmek için bir adet defter kalem temin etmiş, hemen dişçi koltuğunun yanında duruyo, oraya derdinizi yazıyosunuz, dişçi abimiz okuyo ne derdiniz olduğunu..
Konuşamadığı için oda yazıyo, yazarak anlaşıyosunuz öyle..
işin kötü yanı canınız yansa öküz gibi böğürseniz duymuyo amk.! Herif aynen devam ediyo,
yüzünde en ufak bi eşkime yada kaşlarında bi çatma yok, gayet fresh bi şekilde yapacağı işleri yapıyo,
duymuyo ki lan !
Hazır duymuyo milletde küfür kıyamet sövüyo abiye..
Şu tarz diyaloglar oluyo :
dişçi - hebelüğvelemeeell ? ( muhtemelen acıdımı diyo )
hasta - acıyo tabi lan ibnenin evladı oooouuuyy..
Tabi illegal bi klinik burası, resmi değil. Sağır dilsiz hekim mi olur beyler şaşırmayalım..
Yakalandı bu abi, baskın yedi kliniğe..
inanmayan varsa adresini yazarım gider konu komşusuyla konuşur.
Bir arkadaşıma kanal tedavisi yaptı bu doktor civanım ve işçiliğide süperdi allah için hakkını yemeyelim..
Ulan biz sağlıklı olanından bile tırsıyoruz, millet bu adamı arıyodu bi dönem ordan sonra bi yerde klinik açtımı diye !
Herif şehir efsanesi..