Bir ilişkiye hazır olup olmamamız da sağlıklı bir ilişki yaşamamız önünde önemli bir belirleyicidir. Bir çok insan aslında kendi başına karşılayabileceği ihtiyaçlarını karşılamak için en yakınındaki kişilere bel bağlayabiliyor. Özellikle duygusal ve zihinsel ihtiyaçlarda bu görülebilir. Bu türlü türlü bağımlılıklar ve bağlılıklar yaratabilir.
Bunların varlığı ilişkilerin olgunlukla yaşanmasına engel olabiliyor. Bir noktada kendi sırtımızı kaşırken zorlanırız, ama bir kapı eşiğinin veya bir ağacın yardımı ile de bunu gerçekleştirebiliriz. iki kişiyi bir araya getiren şeyin havada kalmaması ve önemli ihtiyaçlara işaret etmesi önemli. Olgunluk burada kilit bir kavram. Kendi kendimize kolaylıkla veya biraz çabayla sağlayabildiğimiz şeyleri ilişkiye girdiğimiz kişiden sanki sağlaması zorunluymuş gibi beklemek akabinde büyük enerji kaçaklarına sebep olabilir. Herkes kendi kendine yettiği ölçüyü bulduktan ve sağladıktan sonra ilişki kurması ve boyut birleştirmesi yapmasının daha sağlıklı olacağını düşünüyorum.
olabildiğince çok şeyi olabildiğince karşılıklı olarak sineye çekebilmek fakat mümkün oldukça uygun zamanlarda sineye çekilenleri uygun bir dille karşı tarafa belirtebilmek.
kızlara gereken güveni vermek sonra onlara güvenmek ve istedikleri şeyleri istedikleri zmn yapmak. biraz maçoluk biraz yumuşak erkek olmak bazende romantik olup bazende odun olmak kısacası bukelemun gibi değişmek hep.
