bu insanların pandemide tabiri caiz ise hayatları kaydı çalışmaktan. devletin bu insanlara verdiği 3 kuruşluk şu avantajı diline dolayanda gram kendine saygı olamaz.
hastaneye gittiğinde en kral muameleyi isteyen adamlar buna laf ediyor.
o zaman cem yılmaz ın dediği gibi, kendinizin doktoru olun gitmeyin hastaneye. bırakın şu insanların da yakasını 3 kuruşluk devlet imtiyazı için.
şehit yakınları ile sağlık çalışanlarını aynı kefeye koymak değişik bir kafa. ben ameleyim mesela, inşaat sektörünün patladığı 2008-2015 yılları arasında ebem sikildi, ama ücret ödedim otobüslere. kendinizin inşaatçısı olun? he he ne değişik insanlar var. kafasındaki sağlıkçı profilinden kurtulamamış.
arkadaşlar bazı meslekler gerçekten zordur doğru. fakat bu zorluğun derecesi nispetinde bir maaş, bir de itibar kazanılıyor zaten. Kimse sağlıkçılara saygısızlık yapsın demiyor. bir şirkette bir dönem yoğun çalışan personel için çalıştığı saate ödediğin ek mesai haricinde üstüne sadece o personellere bir de ikramiye dağıtırsan, diğer personellerin motivasyonunu düşürürsün.
99 depreminden sonra 2 yıl boyunca ahmet mete ışık arayı her programa çıkartıp sonunda yılın en yakışıklı adamı seçtiğimiz gibi, pandemi döneminde sağlıkçıları alkışladık. sağlıkçıları sosyal medyada övdük. sağlıkçıları baş üstünde tuttuk. Sağlık bakanı idol oldu. sağlık bakanı caps oldu. sağlıkçı ablamızı takip eden sapıklar bacımızı takip etmiş gibi tepki gösterdik. sağlıkçı doktorları dövmeye kalkanları ötekileştirdik, yerdik, yer yer küfrettik. kimse pandemi döneminde emekliliğini isteyip ben hiç bulaşmayımcı doktorları konuşmadı. kimse pandemiyi bahane edip 10mt den hastanın yüzüne bakmadan hasta savuşturan doktorları eleştirmedi.
bu ülkenin temel problemi ya hep - ya hiçcilik işte... rahmetli socrates yaşasaydı da dile gelseydi, toplumun önümüze servis ettiği hazır düşünce tüketimini bi örseleseydi. ya iyi - ya kötü den oluşan ve üçüncü bir seçenek sorgulatmayan popüler kültürün insanlığı ne hale getirdiğini bir görseydi. eleştirel düşünmeyi hep hata bulma olarak gören bir toplumun yanlışını yüzüne vurabilseydi. ama yok işte.
