sağlık sektörü başta olmak üzere uzmanlık isteyen tüm meslekler kendi oligarşisini hızla yaratır. hasta hakları hakkındaki tartışmalar hergün biraz daha fazla gündeme gelmesine rağmen sağlıkçıların oligarşisi devam etmektedir. örneğin, bu tedavi yöntemi dışında bir yöntem varsa onuda bir deneyelim derseniz çok biliyordun da buraya niye geldin cevabı alırsın hekimden. yok şu test yapılacak yok grafi, mr çekilecek hepsini çaresiz yaptırırsınız, itiraz etme şansınız yoktur. esas oligarşinin sadece giriş bölümüdür bu anlatılan. esas oligarşi hekimlerin çoğunun günün diğer yarısında hastanesinde olmamasıdır. beyefendiler hanımefendiler ya çalıştığı özel hastaneye yahut kendi muayenehanesine kapağı atarlar öğleden sonra araki bulasın. eğer özel muayene ücretini vereceksen bulursun özel yerinde. ilk etapta kendi yerinde gerekeni yapar sonra derki çalıştığım şu hastaneye gel orda devam ederiz. özel muayene ücretini bayıldığınız için tüm işlemleriniz tekrar hastanede yapılır, hatta orda sırada bekleyen garibanların önüne alarak size ayrıca kıyakda yapılabilir. ecevit döneminden beri tamgün yasasının çıkmamasının nedeni bu oligarşidir. çok kazanmaya odaklanmış doktorların hevesleri kırılmasın diye şu ana kadar göz yumuldu bu oligarşiye. tamam kazansınlar aç kalmasınlar tabii. ancak lafa gelince toplum sağlığı,sosyal adalet diye mangalda kül bırakmayanların şer'rinden kurtulup bakalım bu sefer tam gün yasası çıkacak mı göreceğiz. anlaşılmayan şey şu dur: kutsal meslek denilen hekimliği icra eden doktorlar çok kazanma, köşeyi dönme peşinde koşacaklarsa niye o kadar eziyet çekip doktor olurlar ki? eğer çocukken ticarete atılsalar daha çabuk mülti milyoner olabilirlerdi.
