mesela bir dönem aynı evi paylaştığım arkadaşım okula gitmeden ya da kız arkadaşıyla falan buluşmadan önce yaklaşık yarım saat lavaboyu işgal ederdi. bu sürenin en az yarısında içeriden fön makinesi sesi gelirdi. günün 24 saat olduğu düşünülürse ve ortalama bunun 3 de 1 lik süresinin uykuya gittiği düşünülürse ben geri kalan 3 de 2 lik kısmın, yaklaşık 32 de 1 lik dilimini başkalarına kendimi beğendirmeye harcama fikrini çok saçma buluyorum.
ona süre harcayıp başkalarına kendimi beğendirmeye çalışacağıma gidip yalnızca kendi keyif alacağım şeyleri yaparım. gerçi kimisi de beğenilince ya da beğenildiğini düşününce mutlu oluyor, onu da anlıyorum. baksana vücut kasanlar herkesin kendilerini kıskandığını falan düşünüyorlar mesela, o da öyle zannederek mutlu oluyor işte.
sürem değerli benim, beğenilme/beğenilmeme gibi bir kaygım da yok.
kelim de ondan böyle konuşmuyorum lan, bildiğin saçım falan güzeldir yani aslında.
