Saat 01.55 ten itibaren evime karafatma sürüsü akın etmeye başladı. En önde vuvuzela çalan amigo Fatma, arkasında küçük kara güruh ile beraber şahsıma pis tezahüratlar ederek yaklaşmakta.
Ardından ağababa olan karınca öne geldi, çok pis bakıştık. Göz kaslarımın sıkılığından rencide oldu. Tırnak çakımı çekip, üzerine doğru koşturmaya başladım. Tam saplayacakken yine o iğrenç sesli vuvuzelayı duydum. Zayıf noktamı açık etmiştim. Amigo Fatma bunu anladı ve uygulamaya başladı. O çalıyor ben geri geri uzaklaştığımda çalmayı bırakıyordu. Tekrar koşmak için hareketlendiğimde her seferinde beni durduruyordu. En sonunda "sikerim böyle işi" deyip, gömleğimden yırttığım parçalarla kulaklarımı tıkadım. Az ötemde masa üstünde bulunan derby extra jiletini kaptığım gibi ortadan ikiye böldüm. iki ayrı jilet parçasınıda her iki eliminde ortanca ve işaret parmaklarımın arasına sıkıştırarak, kendime özgü dövüş tekniklerimle alayını doğradım. Artık ben bir seri katilim sözlük ! bu kadar cinayetten sonra artık iflah olmam ben. Orada, burada artık hep jilet kamil derler bana. napicaz be kamil'in içli köfte öyküsü.
