bazen insanın kollarına bir ürperti gelir. nasıl anlatsam nerden başlasam... böyle hafif üşümüşlük duygusunun içinde size acı vermeyen ince akupuntur igneleri batar gibi ruhunuza batan huzurun ve hazzın barıştığı bir duygu. binlerce duygulardan sadece biri. evet bildiğiniz. bu gururun okşandığı kendinizi sevmeye başladığınız anların başlangıcı olan sihirli bir oturum işte. yahu arkadaş duygu olmadan insan ne yapabilir ki. bazıları gerçekçiliği ve mantığı bir yere oturtur. diğer tarafa duygusallağa ve romantizme öcü gibi bakar, aşağılar, zayıflık görür. varsın görsünler. görsünler diyorum çünkü görmek de hissetmenin ( duygusallığın) şekle bürünmüş halidir.
