'çok düşündüm...'
böyle başlar bazı cümleler. sonra cellat cümle gelir. aslında, galiba cellat cümlenin hafifletici nedenidir. aslında galiba ne demek, anlatım bozukluğu mu. en sevmediğim konuydu üniversiteye hazırlanırken. insan devamlı yaptığı hataları sonradan düzeltmekte zorlanıyor.
evet gelelim konumuza..neydi. evet 'çok düşündüm...'
aslında hiç de düşündünüz mü siz hiç? neden böyle bir cümleye ihtiyaç duyuyorsunuz düşünmediğiniz halde. pat diye niye söylemiyorsunuz. düşünüyorsam o vakit varım ve cellatlığım bir aristokrattır, yargım inanılmazdır'a mı getirmek istiyorsunuz. ulan oğlum nasıl bir manyak oldunuz siz. kendinize gelin lütfen. düşünmeden etmeden siz siz olun 'çok düşündüm' demeyiniz. yoksa descartes alınır.
