Ustalık seviyesine göre dinleyici kitlesi değişir.
Şahsen 20 küsur senedir çalıyorum ve kendi kendime öğrendim çünkü çocukluğumdan itibaren beni cezbetmiştir bağlama. Bu yolda tanıdığım veya tanıştığım insanların çok farklı motivasyonları vardı bağlama çalarken. Kimi aile baskısı, kimi ortamlarda değer görmek, kimiyse sadece bu yolda yeteneği olduğunu anladığı an başlamıştır saz çalmaya. Benim bağlamaya olan sevgim çok daha farklıdır. Öyle ki, çalarken dinlemeyen olduğunu fark ettiğim anda keserim çalmayı. Ondan sonra vay efendim niye durdun? E dinlemiyorsun ki saygısız! Bu işin manevi bir yönünün olduğunu unutmadan çalanlar, çok daha farklı çalarlar sazı. Dediğimi ancak benimle aynı kafayı yaşayanlar anlar, biliyorum!
Olsada dinlesek dedirtmiştir.
ilkokul hocamız arasıra derslerde çalar bize söyletir türküler öğretirdi. Ne severdim. Sonra lisede edebiyat hocamız çalardı. Hem sesi hem çalması çaldığı türkü ve şarkılar güzelse insanı alır başka yere götürür.
O tınıyı çok severim.
