başkalarının dinine saygısızlık, insanların dış görünüşlerine, cinsiyetlerine.. bunlar hep saygısızlık örnekleridir. verdiğim örnekler dikkatinizi çekmiştir. sözlükte türban, dindarlar, karı*larla ilgili baslıklar, penguene benzetilenler.. böyle başlıkları görüyoruz. peki düsünce, din, cinseyet, ırk gibi özelliklere duyulmayan saygının kaynağı ne? türban takan birine söylenen sözler veya dinine bağlı birini aşağılamak, kadınların cinsiyetleri öne sürülerek söylenen laflar, insanların dış görünüşleriyle dalga geçmek, sizi yükseltiyor mu? söyleyin bana sizce bunlar bir insanın yapabileceği seyler mi ? bu saygısızlıkta neyin nesi! bazıları kendini kim veya ne sanıyor ki bu şekilde konuşma hakkını buluyor kendisinde. fikir belirtmek en doğal haktır, buna bir şey demiyorum zaten, ama fikir belirtirken karşı tarafı ezemessiniz, işte bu saygısızlıktır.
sözlükte saygısızlığın boyutu çok ciddidir. başkalarını ezerek üstün olmaya çalışmayın, kendiniz çalışarak saygınlıkla onların üstüne çıkın.
bir nevi hayatı kendi doğrularınla yaşamak ve hayatın gerçeklerini kendi doğruların zan'netmek, zannettiklerinle hükmetmek ve sürdürmektir ilişkilerini. dolayısıyla akliselim, er kişi olmayan insan davranışı yada dışavurumu olarak da tanımlanabilecek durum olur bu.
saygının olmama hali.
en temel anlatımla, varlığını kabul etmeme ya da görmeme durumudur.
evrendeki en kırılgan konudur galiba, zira bıçak sırtındadır. çünkü en saygılıyım diyen dahi saygısızlık yapmıştır hayatında.
Bu durum ona bakan kişiyle de alakalıdır biraz, zira saygısızlık çizgisinin çoğunu, hakkı gaspedilen çizer. eğer ki sabırlı, mantıklı, sakin bir adam saygısızlıktan bahsetmeye başladıysa, artık karşısındakinin (bile) düşünmeye başlaması gerekmektedir. eğer saygısızlık durumu devam ediyorsa, buna maruz kalan kişi, maruz bırakanın anlamasını sağlayacaktır yakında, ve (eminim) bu hiç hoş bir şekilde olmayacaktır.
kendinden büyük birini ayağına çağırmaktır, örnek ile destekleyelim; ranzanın tepesinde yaşamını sürdüren insan evladının telefonu çalar, gelen telefonda bir takım emirler alır, sinirlenir, tam of puf derken, mutfak kapısının sesini duyar ve babanın en nefret ettiği olay gerçekleşir, ranzanın ikinci katındaki insan evladı avazı çıktığı kadar baba diye bağırır, baba bir hışım bir sinir kokusu ile odaya girer, ya düdüklü tencere kapancakmış, ben inmiyim şimdi denir, hiç mi utanmam yok bilmiyorum, babanın kızdığı olay neden ev içinde birbirimizi bağırarak çağırıyormuşuz, ya ne olacağıdı, gerçi ben bazı zaman mesaj atıyorum, bak naptım saygısız davranmamış oldum, sonra düşününce koca adama git mutfağa demek dokundu ve düşündüm taşındım, kendi menfaatimiz için karşı taraftan bir şey istemek saygısızlıktır.
insanlar arasındaki iletişimi olumsuz etkileyendir. sevmek/ sevmemek haktır ama saygı huzurlu bir toplum açısından, ortada bir suç, cana/ mala saldırı olmadığı sürece, zorunludur.
