Küçük fıskiyeli havuzun billur su şıkırtılarına eşlik eden kuş seslerini dinliyorum. Senin saklı bahçende, senin kuytu köşelerinde, başbaşa verdiğimiz, şarkılara eşlik ettiğimiz bir zamanın kavanozda korunmuş cenin kadar mahrem ve kısıtlı dakikalarında. Havuzun içinde yüzen kırmızı balık kadar yakın, elimi uzatıp yakalayabileceğim kadar incinebilirdin, kıyamadım. Seninle aramızdaki berrak su, ulaşılamaz bir engeldi.Sana dokunsam gözlerim ıslanıp yosun tutacak gibiydi.
Beyaz yakalı yeşil şifon gömleğinde açmış tomurcukları koklama, pembe kıvrık dudaklarına yapışma isteğimi aşık ruhların başkaldırışına kurban verdim. Bu kadar yakın ve o kadar uzak mesafenin tam da merkezinde sana sarılmak, doya doya koklamak, kor gibi bir günahla damgalanmak istedim. Oturduğum yerden parmaklarının ince kıvrımlarını belleğime kazıdım, saçlarımın arasında gezindiğini hayal ettim. Bankın üstündeki yaprakları eğilip elimle süpürürken sesini içimde hapsettim. Bana söylemeni istediklerimi daha sonra zihnimde birleştirdim. Yorgun bir adamın genç kalbini saklayan göğsüme güzel başını yasladığını düşledim.
Aynı yerde oturmuş havuza, sudaki yansımama bakıyorum. Suda dalgalanan başımın saydam görüntüsünü kirletmedim.
