dışsal ve özellikle içsel (ego, süperego ve id arasında) engellenme, çatışma gibi olumsuzluklar karşısında kalan bireyin bilinçsiz olarak geliştirdiği benliğini korumaya yönelik savunma araçlarına yaşamdan örneklerdir.
bu savunma mekanizmaları: bastırma: olumsuzluk içeren bir olayın veya durumun yokmuş gibi davranılması, unutulmaya çalışılması. mantığa bürüme: başarısızlık yaşanılan bir durumda elde edilemeyen şeyin gereksiz ya da kötü olduğunu iddia etme. yansıtma: bireyin, kendi olumsuz özelliklerinin başkalarında olduğunu iddia etmesi durumu. yüceltme: toplum tarafından kabul görmeyecek bir isteğin toplum tarafından hoş karşılanacak, hatta desteklenecek bir eylemle gerçekleştirilmesi. (örneğin; saldırganlık eğilimi olan birinin boks yapması) ödünleme: bir alanda yetersiz olan birinin başka bir alanda kendini geliştirmesi. karşıt tepki geliştirme: var olan olumsuz bir içsel durumun aksini gösterecek eylemlerde bulunma. (örneğin; annesini sevmeyen birinin sürekli ona sevgi içeren sözler söylemesi) özdeşim kurma: iki çeşidi vardır. biri özenilen kişinin davranışlarını taklit etme, diğeri de onun başarılarıyla kendi başarısıymışçasına övünmedir. Özellikle kaybedilen bir yakının ardından onun gibi davranma şeklinde gözlenir. hayal kurma: bireyin olmak istediği halini düş kurarak acıdan, gerçeklerden kaçınması.
kaçma: problemi yok sayma. sorumsuzluk, tepkisizlik durumu vardır. yön değiştirme: bireyin öfkesini birey için sorun yaratan şey veya kişi dışındaki bir şeye veya kişiye yöneltmesi durumudur. kendine yöneltme: bireyin öfkesini sorun yaratan duruma değil kendisine yöneltmesi durumudur. gerileme: olumsuz bir durum karşısında bireyin, içinde bulunduğu gelişimsel dönemden önceki dönemlere ait davranışlar sergilemesi. inkar etme: olumsuz bir durumun aksini iddia etme, inanamama. pollyannacılık: olumsuz olaylar sonucunda "neyse ki şu da olmadı." tepkisi.
