üç günde yedi cinayet işleyen iki hasta ruh için devletin atadığı iki avukat görevden azil talebinde bulunmuşlar. çopur yüzlü erkek avukatın beyanı en az bu iki zanlı kadar hasta olduğunu gösterdi görmeye gücü yetenlere.
vicdanı kaldırmamış, trilyonlar da verseler devam edemeyecekmiş savunma işine. pazarlığı trilyondan açarak bir fiyatı olduğunu açıkça beyan etmiş aslında.
bir avukatın, böyle dingilce bir beyanda bulunabilmesi hukuk düzenimizin savunma ayağının (saçayak derler kendilerine) ne kadar dingildek olduğunun da kanıtı aslında. sanki kendilerinden beklenen, haksız tarafı beraat ettirmeleri. görevleri bu iki zanlının (suçları henüz sabit değil) yargılanma süreçlerinin kanun ve içtihatlara uygun yürütülmesini sağlamaktan başka neydi ki?
bu yüreksizlikle, bu adam ve bu kadına (avukat) kendimi teslim etmek istemezdim. (allah ellerine düşürmesin.)
avukatın işi parayı alalım adamı da savunurmuş gibi yapalım demek değildir. eğer bu işi yapıyorsa önce o işe inanması gerekir. ama eğer avukatsan olumlu olumsuz düşüncelerin hepsini bir araya getirerek analiz yapması gerekirdir. ama vicdan olarak bunun olumlu bir tarafını bile düşünmek istemiyorsa midesini bulandırıyorsa redderek kendi seçimini yapabilir. ama başka bir dalavere ,parayla ilgili bir anlaşmazlık varsa yine kendi psikopatlığıyla alakalıdır. sonuç asıl önemli olan o iki zanlının gaz odasına kapatılırsa kimsenin üzülmeyeceğidir.
(bkz: şov yapan insan modeli)
avukatsan görevin savunmaktır. bu kadar basit. ne lan bu kereviz mi, ben bunu yemeyeceğim nazındaki çocuk gibi, davranıyosun?..
kim o kadar insanı vahşi bir şekilde öldüren iki psikopatı savunmak ister ki? şahsen ben istemezdim ve avukat olsam aynen onlar gibi davranırdım.
tanım : mideleri bu iğrençliği kaldıramayan avukatlardır.
