hiçbir dil insanların birbirini öldürmesine mantıklı gerekçeler sunamaz. Kan akıtan eller gerçekten insana mı mütedairdir? Tarih öncesi canavarlar gibi öldürmekten azap duymayan kalpler insana yakışır mı? Savaşlarda önce vicdan ölür; sonra merhamet; ardından da tek dileği o gün bir metal yığınına denk gelmemek olan insanlar. Hiçbirimiz duvarlarımızın patlama sesleriyle yankılanmasının nasıl bir duygu olduğunu bilmiyoruz. Sokak tabelamızdaki mermi deliklerine alışmadık zamanla. Oyun oynamak uğruna eşikte öldürülen çocuklarımız yok. Bacağı kopmuş arkadaşlarımız yok.
O yüzden savaşla ilgili ne söylersek söyleyelim, gerçekten ne çektiklerini bilemeyiz. Bu aptalca hırsın neye sebep olduğunu tam olarak anlayamayız. Yaşamadan.
