Günümüzde savaş savunma ve korunma unsurudur. Yüzyıllar önce gidip savaş açılan ülkeleri kendi egemenliğin altına alma dönemi çoktan geçmiştir. Ayrıca küçük ve savunmasız ülkelerin sana karşı yaptırımlarına sen dış politika ile karşılık veremeyip savaşmayı düşünüyorsan bu aslında senin büyüklüğünü değil ne kadar basit bir şekilde yönetildiğini gösterir. Adama sorarlar yıllardır seninle kedi fare gibi oynayan küçük düşüren başına çuval geçiren Amerika'ya karşı yada Çin gibi bir orduya karşı niye savaşmıyorsun diye. Mert adam düşmanıyla anılırmış. Düşmanı ile dost olan mert değil namerttir. Sana soykırım yaptınız, barbarsınız diyen Ermenistan, Kıbrıs'ta can kardeşlerini kesen Rum devleti ile başa çıkamayıp, Sözde dostun gibi görünen bir ülkenin vermiş olduğu gaz ile düne kadar ülkende ağırlayıp baş tacı ettiğin zor durumda ki lidere bugün git savaş aç. Ya yönetim farklıdır yada karakter. Hükümet'in Suriye ile ilgili konuda savaştan önce konuşarak anlaşmayı düşünmesi gerekmektedir. Zira Müslüman müslümana bir hristiyanın lafı ile kurşun sıkmaz. Yok illa savaşacağım diyorsan, adama sorarlar Başına çuval geçirildiğinde ABD'ye, gemini bastığında israil'e, Soykırım yaptınız dediğinde Ermenistan'a, Soykırımı tanıyan Fransa'ya, yıllardır sana kafa tutan Yunanistan'a, Apo'yu sakladığında italya'ya, onlarca yıldır Kıbrıslı kardeşlerimize yaşadıkları toprakları mezar yapan Rumlara, ülkende ki teröristlere silah yardımı yapan ülkelere niye savaş açmadın diye. Savaşmak marifet değildir. Ama sana savaş ilan ederse işte o zaman ilk safta biz gideriz. Zira müslüman halkına zarar gelecekse, öyleyse karşı taraf kafir olmuştur. Müslümanları korumak için savaşmak Hak'tan gelir. Hak yolunda savaş ise Cihattır.
