sözde hümanist saloların söylemidir. zira o zaman öldürmessen ölürsün ! bu yazımı eksileyeceksiniz ama hepsini açıklayacam ki içimde ukte kalmasın. önce avrupadan başlayalım. düşünün bi feodal beyinin köylüsüsünüz. daha doğrusu kölesi. ona karşı geldiğiniz en ufak harekette canınızı alır. yüzyıl savaşları vs avrupalıların birbirleriyle didişmesi yüzünden sadece ortaçağa kadar 2 milyona yakın insanın öldüğü söyleniyor. neyse doğuya gelelim. örneğin kudüste yaşayan biri olduğunuzu düşünün. her an ibne papanın emriyle hristiyan yüzbinler canınızı almaya gelebilir. nabıcaksınız bu durumda ? hiçbirşey. sadece ölümü bekleyeceksiniz. zira ölümün bu kadar kolay olduğu bir dönemde osmanlı imparatorluğu hoşgörüyü ve adeleti getirerek her ne kadar fetih yapsada orayı insani yöntemlerle yönetmiştir. bu açıdan bakarsanız şükür edersiniz onlara. zira sizin o çok beğendiğiniz avrupada kafatasından kan içen zihniyetler vardı. bunun daha cengiz hanı var, papaları var, valettesi var. var oğlu var. zira böyle kan gölüne dönmüş bir dönemi insani hale daha doğrusu kendi topraklarını insani hale çevirmiş tek ülke senin o beğenmediğin atalarının ülkesidir. he ben burda osmanlı hiç kan dökmedi demiyorum. zira hanedan içinde çok acı hesaplaşmalarda olmuştur. ancak bu onlardan çok daha medeni olduğumuz gerçeğini değiştirmez. bunu o küçük beyinlerinize sokun artık ! (bkz: fransızların yıkanmayı türklerden öğrenmesi)
cihat anlayışının hakim olduğu islam anlayışı ve türklerin islamiyetten önce cihan anlayışına sahip olması ister istemez savaşmayı öven bir toplum haline getirdi.
anlaşmazlık zamanları çok eskiler olimpiyat oyunları, dinler arası dialog, imf ,tavla barbut daha geniş kitlelere hakim olmadan evvel anlaşmazlıkların çözümü için en iyi yolmuş savaş. bunu taaa avrupa dan orta doğuya gelen insanlardan da anlayabiliriz. ne şekilde olursa olsun inandığı uğruna ölen bu kadar insanoğluna ya cani yada bok yoluna gitti niyazi muamalesi yapan düşünce akımının tabiki de utanç duyacağı kendi tarihidir.
insanlık tarihi aslında bir nevi savaşlar tarihidir. bundan dolayı insan var olduğu sürece savaşta var olacaktır. ne güzel ki savaşları her zaman savaş meydanlarında veren bir milletin soyundan geliyoruz. bizim savaşımız asla savunmasız kadın ve cocuklarla olmamış tarihimiz katliamlarla anılmamıştır. bu yüzden tarihimizde bulunan şanlı zaferlerle övünmemiz cok doğaldır.
velev ki, ''türk çocugu kendi ecdanını tanıdıkça daha büyük işler yapma kudretini kendinde bulacaktır.'' demiştir mareşal gazi mustafa kemal atatürk.
