bunu isteyenler ya delidir ya da henüz aklı olgunlaşmamış bir çocuktur. evet, evet bence bunu isteyen bir çocuktur zira savaş kanlı bir oyundur ama iğrenç bir oyundur, ateşli silahlarla daha da iğrençleşmiştir. birkaç dakika önce yanınızda size gülümseyen arkadaşınızın şimdi başucunuzda birkaç et parçası halinde yatması kimin hoşuna gider, onun paramparça olmuş yüzünü gören annesinin durumu hoşunuza gider mi...
ezcümle: savaş, elzem olduğu durumlar dışında iğrenç bir şeydir.
yanıbaşında çocukların üstüne bomba yağdırılması, senin elindense dua etmekten başka hiçbir şey gelmemesi demek. bilmiyorum uğruna savaşılan hangi şey, bir çocuğun bu acıları yaşamak zorunda bırakılmasına, minicik bedeniyle ölümü en ağır şekilde taşımasına neden olacak kadar değerli olabilir... hangi şey...
savaşta merhamet vatana ihanettir. (kadınlar, çocuklar, yaşlılar, hastalar ve tutsaklar hariç)
düşman birliklerini yok edebilecek durumdayken 'aralarında masumlar olabilir' düşüncesiyle yok etmezseniz onlar sizi ve ülkenizi yok eder. akılsal, mantıksal olarak düşmanı bitirmek zorundasınızdır.
adam öldürmek cinayettir fakat savaşta adam öldürmek cinayet değildir.
Savaş bir zihin yapısıdır ve bu zihin yapısından kaynaklanan tüm eylemler; ya kötü olarak algılanan düşmanı güçlendirecek ya da savaş kazanıldığı takdirde birincisi kadar etkili ve genellikle daha güçlü yeni bir kötülük yaratacaktır. Savaş gibi bir zihin yapısının tutsağı olduğunuzda, algılarınız son derece seçici bir hal alır ve bozulur. Diğer bir deyişle, sadece görmek istediğinizi görür, onu da yanlış yorumlarsınız.
Barış istersiniz, barışı istemeyen hiç kimse yoktur. Ama içimizde dramı, çatışmayı isteyen bir şey vardır. içinizdeki tepkiyi tetikleyen bir durumu ya da bir olayı beklersiniz: Birinin sizi bir nedenden ötürü suçlaması, size saygı duymaması, bölgenize izinsiz girmesi, bir şeyleri yapma tarzınızı sorgulaması, para hakkında tartışması gibi.
O zaman içinizde yükselen ve belki düşmanlık ya da öfke kılığına bürünmüş korkuyu, o güçlü enerji akışını hissedersiniz. Zihninizin pozisyonunu savunmak, suçlamak, saldırmak, haklı çıkarmak için yarıştığını hissedebiliyor musunuz? içinizde savaşta olan, tehdit edildiğini hisseden ve ne olursa olsun hayatta kalmaya, bu tiyatro oyununda zafer kazanan karakter olarak kimliğini korumaya çalışan bir şeyin varlığını hissedebiliyor musunuz?
Huzurlu olmaktansa haklı olmayı tercih eden bir şeyin varlığı
Burada savaşta olan egodur. Hayatta kalmak için savaşan.
Bir kez farkına vardığınızda ego üzerinizdeki gücünü, hakimiyetini kaybedecektir
TAKViMDE GÜN HENÜZ iŞARETLENMEMiŞ.
Her ay, her gün
açık durur hala.
Bu günlerden biri
işaretlenecek bir çarpıyla.
iŞÇiLER HAYKIRIRLAR EKMEK DiYE.
Tüccarlar bağırırlar pazar diye.
Eskiden işsizler açtı,
şimdi işi olanlar aç.
Artık yeniden başladı çalışmaya
kavuşmuş duran eller:
Yaptıkları gülle.
SOFRADAN ETi KALDIRANLAR
Öğretiyorlar kanaat etmeyi,
hep bana, hep bana, diyenler
bu kez istiyorlar özveri.
Tıka basa yiyenler
gelecek güzel günlerden
söz ediyorlar açlara.
Uçuruma götürenler ülkeyi
diyorlar, yönetmek çok zor,
sıradan insan yapamaz bu işi.
LiDERLER SÖZ EDiNCE BARIŞTAN
anlar halk
savaşın geldiğini.
Liderler lanetlediğinde savaşı
seferberlik emri yazılmıştır bile.
BAŞTAKiLER DER Ki : BARIŞ VE SAVAŞ
iki farklı şey.
Oysa rüzgarla fırtına gibidir
onların barışı ve savaşı.
Savaş doğar onların barışından
anasından doğan oğlan gibi,
taşır oğlan anasının
o korkunç yüz çizgilerini.
Öldürür onların savaşları
ne varsabarışlarından
arta kalan.
GECE,
evli çiftler
yatarlar yataklarında.
Bizim tazecikler
yetimler doğuracak.
BAŞTAKiLER DER Ki: ORDUDA
yoldaşlık hüküm sürer.
Bu işin doğrusu
mutfakta görülür
görülse görülse .
Yüreklerindeki cesaret
belki aynı.
Ama tabaklarındaki yemek
farklı.
hayatında hiç kan kokusu duymamışların genzi yakan barut kokusunu içine çekmemişlerin savaşı sadece bilgisayar oyunlarından görmüşlerin hevesli olduğudur. evet.
