--- spoiler ---
torba suat: niye böyle oldu be abi? ben çok sevmiştim be abi. o kadar mektup gönderdim insan bir cevap yazar. benim günahım ne be abi?
hacı: bak koçum! belli olmuyor ama benim bir tek kulağımın arkası kaldı. artık acı çekmekten ve acı çektirmekten zevk almamayı öğrendim. sevgililer...heh! bizim olanlar ya da olmayanlar... hepsi iz bırakır. bu izler şimdi seninki gibi çok derinini çiziyor. hepsi kalır! ama inan yeni izler de olacak. yaşlıları düşün... sanki her şeyi bilirlermiş gibidirler. ama öyle değil. heh!.. ne kadar acı çekersen çek şunu hiç unutma; çizilecek bir yer hep vardır ve çizecek bir yer... ressam olur insanlar başkalarının kalbini kazıya kazıya, ya da resim olurlar senin gibi; kazına kazına.
torba suat: beni çok derin kazıdılar abi... ama altından sarı yeşil çıktı hehe!...
--- spoiler ---
yüreğimizi çizdin aynen böyle be baba, kıpkırmızı döküldü içimiz.
bayram namazı dönüşü haberleri açtığımda ölüm haberini duyunca ailecek üzüldüğümüz usta oyuncu. kimimiz kurtuluş tan severdi. kimimiz bizimkilerden.
allah toprağını bol etsin.
istiklal caddesi'nde sıkça gördüğümüz sırça bıyıklı savaş abimizi pardesösünün eteklerini savura savura tekrar göremeyecek olmamıza "ama haksızlık bu," diyesi geliyor insanın. müjdat gezen ve mustafa alabora'nın şu anda türkiye'nin geri kalanından fersah fersah daha üzgün olduğunu akla getiren büyük oyuncu, büyük insan.
