yurdumuzdaki bakkal-çakkal-kasap-kırtasiye vs. gibi mahalle arası dükkanlarda sıklıkla vuku bulan satıcı-alıcı diyaloğundaki alıcı konumunda bulunan insanların çözüm amaçlı sorularıdır. yok cevabını almış olmasına rağmen hiç mi yok diye ısrar etmesinin gayesi nedir araştırılmaktadır hala..
alıcı : -abi ekmek var mı?
satıcı: -yok!
alıcı : -hiç mi yok?
satıcı : ???
otobüslerde işe yarayabilen durumdur.
- abi bursaya bir bilet.
+ yer yok be kardeşim.
- yapma be ! hiç mi yok be abi bir güzellik yapsan?
+ koridorda gidermisin?
- daşşana kurban.
şeklindede ceryan edebilir.
- biz bu sürgülü dolabı alıyoruz beyfendi.
- efendim az önce satıldı.
- (baş sağ ya da sol yöne yatık) ee hiç mi yok şimdi aynısından?
- malesef efendim.
- depoya bi baksaydık. (bir umut)
- iç ses: (hay senin ebeni)
dış ses: tabi efendim bir de depoya bakalım.
... sonuç: depoda da yoktur. umut etsen de bir boka yaramaz. baş yana yatık, italik kıvamda mağazadan çıkılır.
genellikle begendigin bir kıyafet oldugunda söylenen sözdür;
a- bunun bedeni var mı?
b- malesef.
a- hiç mi yok
b- evet bitti
a- hadi ya deponuza baksanız
b- depodada kalmadı.
a- gelmezmi peki
b- yok gelmez sezon bitti.
a- hiç mi gelmez?
b- hönk???!!!
mağazanın içinde dolanılır sanki varda saklıyolar gibi ağladı ağlıcak pozisyonda.
